Porque na era da globalización quen temos acceso á Rede só somos o 24% da poboación mundial, porque 5.100 millóns de persoas non teñen acceso a Internet, porque non somos a sociedade, senón só unha parte dela, porque non queremos ser unha elite, porque non queremos sentirmos privilexiados, porque non queremos xerar máis invisibles e excluídos, nós, parte da cidadanía internauta, demandamos un compromiso firme e afouteza para rematar coa fenda social e dixital. Pedimos un verdadeiro pacto de responsabilidade social ós organismos supranacionais –principalmente a ONU e a UE–, ós gobernos central, autonómicos e locais, ós partidos políticos, ós medios de comunicación masivos e sociais, ás empresas, ás organizacións non gobernamentais e á cidadanía no seu conxunto para que:
• O acceso á información, ó coñecemento e ás ferramentas tecnolóxicas sexa un dereito universal amparado por lexislacións locais, estatais e supranacionais, e sustentado pola cidadanía.
• Ese dereito non sexa monopolizado por quen crean, serven e xestionan os medios, as ferramentas e as propias obras, nin unha concesión a quen se lles recoñece un privilexio previo pagamento dos servizos e ferramentas de acceso ó coñecemento global.
• A Sociedade da Información e o Coñecemento se constrúa pensando en beneficios sociais, primando cuestións claves como son a educación, a solidariedade, a pluralidade e a integración. Mal vai a Sociedade da Información e o Coñecemento se só pensamos en como uns poucos poden acaparar e xestionar o poder e monetizalo, se únicamente existen motivacións económicas, de facturación, mercantís, de lecer e de entretemento.
• Acabemos coa exclusión de millóns de persoas no mundo real e na Rede de redes. Porque todas elas corren un alto perigo de absoluta invisibilidade. Os sofren exclusión podemos facelos visibles na vida cotiá e tamén aquí, na Rede de redes.
• Deamos acceso, ferramentas e visibilidade a quen median entre a sociedade acomodada e a necesitada.
• Freemos a perigosa endogamia en Internet e a disociación cada vez maior do ecosistema online respecto do mundo real. Porque percibimos un desligamento acelerado dos asuntos que non atinxen directa ou indirectamente á Rede e ós seus membros.
• Os medios de comunicación masivos e tradicionais, e a blogosfera asuman conxuntamente un compromiso de responsabilidade social. Confundímonos se pensamos en impor un único pensamento en troques de procurar o diálogo que permita pór en común accións que aseguren o progreso no Estado do Benestar, a cohesión e a sustentabilidade.
• Os xornalistas recobren a responsabilidade social e ética que se lle presupón ao xornalismo. Dificilmente construiremos unha Sociedade da Información e o Coñecemento con ruído, confusión e desinformación. Pedimos rigor e tamén máis e mellor información social.
• Todos pensemos en clave social. Pensar en clave social é pensar no acceso universal a Internet e a todas as ferramentas tecnolóxicas, porén tamén o é dar visibilidade e espazo ós colectivos e problemas do mundo real, premer no mundo físico e na Internet para que paremos o suicidio colectivo do cambio climático, para que todo o mundo teña acceso universal á sanidade, á educación e á información, para que a ninguén lle falte comida nin auga, para que todas as persoas teñan dereito a unha vivenda e a un traballo dignos, e a unha remuneración xusta polo seu traballo, para que se respecten os dereitos laborais, das mulleres, dos menores, das persoas maiores, dos inmigrantes, dos desprazados e refuxiados, dos doentes, das minorías, das comunidades locais, de todas as razas, linguas e culturas, e do noso medio natural. Pensar en clave social e actuar consecuentemente no mundo físico e na Internet.
• Pechemos fendas económicas, xeracionais, culturais, de xénero, xeográficas e tecnolóxicas.
Actuemos por construír unha verdadeira rede humana. Porque cada persoa excluída no mundo real e no ecosistema online é un fracaso de todos nós.
*******************************************************
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Eu adhírome a este escrito.
Se estás dacordo con este texto, cópiao e publícao no teu blog ou web.
En castelán: Por una verdadera red humana: pacto de responsabilidad social.
Hey, me acabas de dar una idea: enlazar desde mi cueva el texto en otros idiomas. ¡Si es que alguien tiene que estar pensando constantemente! xDDD
Comentarios por picapiedra — 13 diciembre 2009 @ 19:20 |
Pues sería lo suyo, sí señor.
Ays, donde tendrá está juventud la cabeza 😛
Comentarios por Mendigo — 13 diciembre 2009 @ 19:41 |
Información Bitacoras.com…
Esta anotación ha sido propuesta por un usuario para ser votada en Bitacoras.com. Para que el proceso finalice, deberás registrar tu blog en el servicio….
Trackback por Bitacoras.com — 13 diciembre 2009 @ 19:52 |
Uno más que se suma.
Comentarios por wenmusic — 13 diciembre 2009 @ 21:43 |
[…] unos días, dábamos nuestro apoyo a un documento sobre una internet social que criticaba el ombliguismo que hay en internet: sólo interesa lo que nos afecta como […]
Pingback por Marcadores y punto final « La mirada del mendigo — 17 diciembre 2009 @ 0:54 |
Chequea esto a ver que te parece
http://lalistadesinde.net/
Saudiña.
Comentarios por xaquin — 18 diciembre 2009 @ 0:23 |
Sí, lo ha puesto también JaviMoscas.
Bueno, la idea es la misma que tenía en La sopa boba. Si queréis cerrar páginas por albergar enlaces, empezad por la mía. Totalmente dacordo.
O problema é que unha serie de analfabetos dixitais son os encargados de lexislar un medio que lles é completamente alleo.
Unha aperta, Xaquín!
Comentarios por Mendigo — 18 diciembre 2009 @ 9:24 |