Himno Galego

Falaba o outro día con Marcos sobre o himno galego. A partir dunhas estrofas do poema «Os pinos» de Pondal faise unha merda que mestura referencias a un pasado ahistórico de belicosos guerreiros arios e a xenreira que lle provoca ó autor a postración na que se atopa a súa terra. Na miña inmodesta opinión, é unha merda de letra á cal calzáronlle unha melodía a empurróns.

Para a xente de fóra, que supoño que non o coñecen, esta é a mellor versión que atopei deste adefesio musical:

Dacordo, hainos peores, moito peores. O español, por exemplo, unha marcha militar cun nivel musical ramplón, de orquestiña provinciana. Falo de valores musicáis, ó marxe do simbolismo político. O himno de riego non é moito mellor que a marcha de granaderos, por exemplo. Un dos mellores himnos é a Hatikva, e non será porque lle teña moito aprezo ó Estado Terrorista de Israel. Moi bó évos o alemán, pero aínda mellor era o da RDA. E, por suposto, o soviético. Supoño que de pobos cunha longa tradición musical é lóxico esperar un bó himno. No caso español, malia a abondancia de compositores marabiliosos, colleron ese chinchinpún para que baile a cabra (da lexión); pois moi ben, coa súa merda llo coman.

Bueno, ó miolo da cuestión. Eu afirmo que o himno galego é absurdo, unha carallada racista que non ten nada que ver coa Galiza pretérita e aínda menos coa de hoxe. Por iso, propoño unha enquisa, para escoller o himno que vexades máis axeitado. Ó cabo, tanto me ten, eu voume cagar no himno e na bandeira que sexa, pero a lo menos, xa que o teño que aturar, que sexa algo dixerible.

Como estou farto de himnos que falan de heroes, patrias putas e toda esa merda, eu propuxen como himno galego unha canción de amor e de ausencia. Negra Sombra, de Rosalía. Penso que é o verdadeiro himno oficioso de Galicia, todo galego coñéceo e non sei de ninguén que, cando soa, non agarde a escoitalo relixiosamente.

Despoís de escoitalo, penso que é aínda máis axeitado, porque tamén pode estar falando da mesma Galiza amada, unha sombra que está a esvaecerse nas brétemas do tempo. Podemos leelo como un laio por unha terra perdida, adeus ríos, adeus fontes. Na miña opinión, se ten que haber unha soa canción que represente o sentir galego por riba das outras, é esta.

Nota: mellor sonido ten este vídeo, tamén coa voz de Luz Casal e a compaña de Carlos Núñez á frauta. Deixei o outro polas imaxes, que producíronme unha ferida no peito ó decatarme de que está a morrer un país. Unha sensación de vacío que só en galego e en portugués puxémoslle nome: saudade. Se a queredes instrumental, coido que esta é a mellor. Escoitando isto, podo cortar as veas e morrer cun sorriso.

+
+
+
+

Pero propoño tamén outra excepcional opción. O himno de Galiza podería ser un anti-himno, dun grupo que non viu recoñecido dabondo a súa xenialidade (van con gafas de Sol, fai un sol de carallo…).

Xúrovolo, estou falando en serio. É o mellor himno que se me ocorre, o máis intelixente e fero. Rirse dun mesmo só o pode facer un xenio ou un tolo, e esta terra é fertil en ambos.

+
+
+
+
+

Por certo, non moita xente o sabe, pero Galicia xa tiña un himno dende vai séculos, a Marcha Solemne do Antigo Reyno de Galiça:

Iñoro por que carallo uns pailáns arrobáronse o dereito de compoñer esa merda de himno, rexeitando o himno histórico. ¿Poida que lles parecera pouco, xa que era interpretado por gaitas e tambor? ¿Mellor facer un novo con orquesta?

+
+
+
+
+

Outra posibilidade sería a canción que Castelao compuxo para a súa obra de teatro «Os vellos non deben namorarse». Os galegos xa sabedes de quen falo. De Lela. Leliña.

Penso que a versión oficial tería que ser na voz de Dulce Pontes ou de María do Ceo. En todo caso, dunha portuguesa, pois será neses fillos culturais nos que sobrevivirá unha Galiza cando os seus fillos esquezan a súa fala de seu para adoptaren o castelán. O galego vivirá para sempre no seu fillo, o portugués.

+
+
+
+
+

Ou ó revés, podería ser a canción dun portugués (o ubicuo Zeca) cantada por unha galega, Rosa Cedrón.

Non é mal himno para un pobo, non credes?

Aínda que o tema máis coñecido de Luar na Lubre, e poida que a melodía galega máis escoitada no mundo (pola copia que lle fixo Mike Oldfield) sexa O son do ar de Bieito Romero, na que Rosiña está calada (por certo, agora trocárona por unha vocalista portuguesa, e gañaron co cambio). Se poñemos esta de himno, hannos ter envexa até en Tasmania.

¿Qué recuncho do planeta podería gabarse de ter un himno máis belo?

+
+
+
+
+

¿Máis opcións? ¡Temos unha morea delas!

Por exemplo, rescatamos este tema dos coruñentos:

Aínda que o universalmente coñecido en toda a Galiza é este:

+
+
+
+
+

¿E se adicámoslle o himno galego a Sara?

A miña soa bandeira, o mantelo dunha muller.

+
+
+
+
+

Hostia, esquecíame desta:

Aínda ten anos!

+
+
+
+
+

Porque os tempos son chegados:

+
+
+
+
+

Postos a escoller vate, mellor Curros que Pondal:

Ou mesmo Cunqueiro:

Calquera que collades de Milladoiro é mellor que o actual himno galego e que calquera outro do mundo. Non esaxero nen un chisco, falo en serio. Escoitade isto, por exemplo:

+
+
+
+
+

¿Algunha das de Budiño?

O unha do moi pagado de si mesmo, Carlos Núñez, o máis fachendoso dos músicos. É moi bo, e ben que o sabe:

Ou dos Berrogüetto:

+
+
+
+
+

Había unha de Faltriqueira, Sum Sum, que era cuspidiña para ser un himno, era hipnótica, con moito a mellor que fixeron. A cousa é que non a atopo, e a que atopo está grabada co cú. Tamén andaba na procura do Escoiten señores, dos Mutenrohi. Teño que buscalos no meu almacén e subilos eu mesmo.

Veña, pois xa que non están as pandeiretas de Faltriqueira, estarán as de antes:

Edito: Atopada a de Mutenrohi, ainda que sexa nun direito na TVG.
+
+
+
+
+

Coido que para os máis novos, esta de Lamatumbá tamén pode ser un bo himno:

E deixoo xa, para non petar os vosos modems. Fican no tinteiro Xolda, Skacha, Xenreira, Trapallada, Skakeo, Skarnio, Heredeiros da Crus…

Calqueira delas podería servir de himno mellor co presente, calesquera representa máis a tradición musical galega e a realidade actual. Sóbranos música, ainda que a industria e o poder fagan fincapé en que os rapaces non coñezan a bagaxe musical que séculos de historia dunha terra déronlles como herdanza. Unha tradición musical que é diferente, evidentemente, da que atopamos na Meseta, no Mediterráneo ou en Andalucía. Nin mellor nin peor, diferente, nosa. Porque non sei que carallo será iso de España, pero aquí non sabemos nada desa señora. ¿Como di que se chama?

+
+
+
+
+

Por certo, no canto do himno de Ourense, penso que haberá unanimidade. Non pode ser outro que:

+
+
+
+
+

E que se fodan os que rexeitan a súa cultura, historia e fala. Galiza non merece tan malos fillos.