La mirada del mendigo

12 noviembre 2011

Ya he decidido mi voto

Filed under: Varios — Nadir @ 14:32

Y por una vez, voy a votar a los que van a ganar, a los que siempre ganan, los que llevan ganando desde hace décadas, siglos, independientemente de que se convoquen o no elecciones. Ganan las elecciones porque la gente, masivamente, les vota. Y si algún día no les votaren, romperían las urnas para que siguieran ganando.

Es resumen, ésta es la papeleta que voy a introducir en el sobre blanco:

En el sepia, no pienso complicarme tanto la vida; he cruzado la hoja de lado a lado con la opinión que me merece la cámara alta, una absoluta inutilidad.

¿Por qué va a ser ese mi voto? Quizá alguno considere que no actúo de forma seria o responsable. Bien, ahora quiero explicar por qué he tomado esta opción de voto. Sin intentar convencer a nadie (allá cada uno, que cada quien analice sus circunstancias y obre en consecuencia) pero para demostrar que no es una gracieta sino la consecuencia de una reflexión sobre la mejor forma de expresar y defender mis ideas en una sola papeleta.

Primero, sé de antemano que mi voto no va a servir para nada, ni tan siquiera la millonésima parte de gobernanza que en teoría me corresponde. En Galicia la izquierda es extraparlamentaria; desde la restauración monárquica conocida bajo el engañoso nombre de «Transición», ninguna fuerza de izquierda ha sacado representación en alguna de las provincias gallegas, ni en el parlamento autonómico ni en cortes generales. Al menos hasta donde mi memoria alcanza.

Por el sistema atornillado en el núcleo duro de la Constitución, la unidad electoral es la provincia, lo que implica que los restos de una provincia no se suman con los de las demás para obtener representación. Ninguna de las candidaturas que me parecen aceptables tiene opción ninguna de sacar un escaño por Ourense, y mi voto no contribuiría a sacarlo en otra provincia.

Pero es más. Uno de los partidos que me resulta más afín es el FPG, que no se presentan a las elecciones generales por no reconocer legitimidad al parlamento español para gobernar sobre Galicia. Lo mismo reza para los chavales de Nos-UP (que, como a IA, les falta un hervor).

La otra fuerza política a la que podría plantearme el voto sería Izquierda Anticapitalista, aunque ya me están aburriendo con tanta performance y tan poco desarrollo en las ideas (tiene slogans más que programa). Ni aún así, ya que gracias a la ley de Rubalcaba y aprobada por el bipartidismo, yo no puedo votar por IA ya que no han conseguido el número de firmas necesario en mi provincia. En la única provincia gallega que lo consiguieron, Pontevedra, la Junta Electoral consideró que había irregularidades y anuló su candidatura.

Vamos, que al final, por cojones, tengo que votar al PPSOE. Bueno, pues yo, que soy una persona cabal y obediente, hago como me ordenan. Voto al PPSOE.

Eso sí, no con su papelito, sino con el mío. Ya que el sistema desprecia mi voto, lo menos que puedo hacer es devolverle el desprecio burlándome del sistema.

¿Cómo? ¿El BNG?

No, no admito pulpo como animal de compañía y el BNG ha demostrado con su acción de gobierno durante el bipartito que NO es un partido de izquierdas (tampoco de derechas). Yo no vi nada que me hiciera pensar tal cosa, al menos.

Y me queda Esquerda Unida. Había dicho que nunca máis volvería a votarlos, por la pasividad, casi autismo que han demostrado estos años (aunque estos últimos meses parece que van despertando, pero el balance que hago de su labor es manifiestamente insuficiente para merecer mi voto). Pero como no había mejor pareja de baile, estuve pensando retractarme y aceptar lo que había…pero acabé desestimándola rápidamente.

Primero, porque votar a Esquerda Unida tiene el mismo valor que votar nulo: no tienen posibilidad alguna de sacar representantes. Efectivamente, en las pasadas elecciones, obtuvieron un 0,69% de los votos (1.658 en toda la provincia, para ser exactos); tendrían que multiplicar este resultado por treinta para obtener un escaño (de hecho, el BNG con 26.000 votos no logró tampoco ningún escaño, que se repartieron entre PP y PSOE). Simplemente, falta base social.

Y segundo, entré a ver quién era el cabeza de lista por Ourense.

Aquí está:

candidata

Sólo sé de ella que se llama Sofía Díaz, que tiene 39 tacos y que es trabajadora social. Y eso por esta noticia de la Voz, porque en la página de la organización no aportan más información de su cabeza de lista que su nombre y su cara. Considerarán que son suficientes argumentos para delegar en ella mi responsabilidad ciudadana.

Venga, seré bueno. No conozco a esta persona, así que no me voy a cebar con ella por la única información que me dan, su nombre que no me dice nada (aunque Sofía es un nombre muy bonito, pero eso es mérito de sus padres) y su cara que sí que dice algo más de quien la porta y que, en este caso, prefiero pasar por alto. Yo no digo que una trabajadora social esté menos capacitada que cualquiera para ejercer el gobierno o delegar en ella la representación, no digo que esta mujer sepa menos que yo de la res publica y su gobierno, ni siquiera saco conclusiones sobre las capacidades intelectuales del sujeto en relación con sus estudios, aunque quizá estuviera más confiado en ellas si se tratase de una doctora en físicas, para qué vamos a negarlo. No digo que yo sea más capaz que la amiga Sofía…¡pero no menos!

¿Cómo voy a entregar mi representación a esta señora? ¿Por qué voy a delegar mi soberanía en alguien que no creo que entienda del mundo y sus azares más que yo, y que desde luego lo entenderá de una forma distinta a la mía? ¿Voy a tener que encargar a esta persona que legisle por mí, ya que ella tiene mejor conocimiento de las leyes que se voten en el parlamento que yo, al fin y al cabo, pobre y desgraciado ciudadano?

No quiero ser soberbio. Yo no quisiera tener la responsabilidad de votar una ley en su nombre, en su representación, incluso de temas como los tecnológicos en los que pudiera tener alguna idea más que ella. Podría darle consejo, todo lo más, si me lo pidiera. Yo no quiero votar por ella pero…¿votar ella por mí? Jejeje. No, ni de broma.

Ya no me cebo más con la pobre Sofía, ahora hablo en general.

Para que yo delegue mi representación y la parte alícuota que me corresponde de soberanía en el gobierno del Estado, tendría que ser en una persona excepcional, de la cual esté confiado en que va a defender mejor mis ideas e intereses que lo haría yo mismo. Así, a bote pronto, se me estaban ocurriendo nombres comos Susan George, Noam Chomsky, James Petras, Naomi Klein…

Es decir, gente que tendría que presentarme un currículo brutal, apabullante, de defensa y lucha por un ideal de libertad. No sólo currículo profesional, que también, sino una hoja de servicios como los que acabo de mencionar. ¿Que no han nacido en Ourense? ¿Ni siquiera en el Estado español? Eso es un detalle menor, me suda la polla. En esta gente podría confiar mi voto, aún a riesgo de que me acusen de idiota (ἰδιώτης).

Pero…entregar mi representación política, durante cuatro años, a una sola persona que votará por mí cuestiones tan heterogéneas como política internacional, política energética, agrícola, laboral…cuestiones en las que muchas veces yo tengo opiniones divergentes incluso de las que suelen considerarse «alternativas» ???? Y hacerlo en favor de la Sofía Díaz de turno, trabajadora social, que no me demuestran que tenga más idea de todos esos ámbitos que pueda tener mi vecino ??????

¿Bajo qué argumentos? ¿Por la cara «bonita» que exhibe en los carteles electorales? (y es la única información que tengo, que me ofrecen, de esta persona)

Vamos, eso ya no es ser idiota, es ser imbécil perdido, o tener muy poca estima para con sus deberes ciudadanos. Si fuera algo más querido que nuestra soberanía, pongamos nuestro dinero…¿a que no lo confiaríais a alguien que sólo conocéis por su foto retocada en un cártel? Generalmente, todos gestionamos nuestros dineros por nosotros mismos, pues consideramos que nadie va a velar por nuestro interés mejor que nosotros mismos. Nos dejamos aconsejar (mal hecho, sobre todo si el que da consejos es el mismo director de banco que nos quiere colocar su mierda), pero las decisiones las tomamos nosotros. Por supuesto. ¿Por qué no valoramos tanto nuestra soberanía, que se la entregamos a cualquier capullo con corbata? (ahora no me refiero necesariamente a Sofía, aunque se pusiera corbata).

Así que, mi respuesta es no. No delego mi parte de soberanía ni en esta, ni en ninguna otra persona. Ni que fuera la mencionada doctora en físicas, y mucho menos en favor del abogadito de turno que nos presentan como candidato, con formación e inteligencia manifiestamente deficientes para confiar en él mi representación, y ni siquiera entro a valorar su honorabilidad.

Porque digámoslo bien claro: los partidos políticos no aúpan a sus candidatos por sus capacidades o sus conocimientos, sino por haber demostrado durante años fidelidad canina a la cúpula del partido. Los candidatos son personas enredadas en una telaraña de intereses, de las que la cúpula está segura que no discutirán la línea del partido y acatarán sin rechistar la disciplina de voto impuesta (ahora no estaba hablando de Sofía, coitadiña, sino de los que aparecen en listas fuertes, en los puestos de lanzamiento al Congreso, no al relleno). El Parlamento no está formado, es obvio, por las personas más valiosas, sino las más serviles. No por los que más y mejor piensan, sino por los que menos y, desde luego, no de forma autónoma.

Nadie pide que los diputados entiendan, ni tan siquiera hayan leído el proyecto de ley que, en mi nombre, votan. ¡Qué ocurrencia! Basta con que tenga la inteligencia de apretar el botón correcto en el momento oportuno, y que no se orinen en el escaño. Para eso, cualquier animal doméstico bien amaestrado… e incluso sus señorías hay veces que se equivocan (en el botón, digo).

Y, por cierto, esto podría ser motivo de otra entrada. ¿Por qué en vez del circo de marionetas votando…no se sustituye por una, el jefe de filas, que pulse el botón correspondiente? Su voto equivaldría al número de diputados que ahora aprietan el resorte y listo. ¿Para qué mantener esa patraña de personas escogiendo su sentido de voto, cuando todos sabemos que es un acto maquinal, un resorte humano, un autómata sin cerebro y voluntad? Más barato que acuda sólo un representante por partido, que el voto se pondere por los escaños (ojalá fuera por los votos) que le respaldan, y listo. ¿Por qué perpetuar la mentira? ¿Por qué disimular que el rey está desnudo? ¿Cuántas veces en esta legislatura han dado los partidos «libertad de voto»? Pues ya está.

Las decisiones se toman en la cúpula de los partidos, a la cual no sólo no tienen acceso los votantes ni afiliados, sino ni tan siquiera los mismos diputados. La clase de tropa, que decía Escribá. A la cúpula sólo tienen acceso los candidatos que aparecen en mi papeleta, los lobbys, los grupos de poder. En la trastienda de los partidos se cocinan las leyes y las enmiendas, por personas que jamás se han presentado en ninguna lista, sin el menor resquicio de legitimidad democrática que pudiera tener un diputado. Se presenta la ley, los animales de feria bien entrenados aprietan el botón que se les indica a una seña del jefe de filas, y ya ley habemus los españoles. Por supuesto, todo esto es muy democrático, y está aprobada por los legítimos representantes ciudadanos y blablabla. Vale, y yo soy idiota y jugamos a que me lo creo.

Pues no. Yo no participo en esta farsa.

Prefiero votar por Don Emilio Botín, Don César Alierta & Co. que son los que, positivamente, legislan y gobiernan.

Las cosas claras y el chocolate, espeso.

+
+
+

Bola extra:

Una prueba fehaciente de la morralla ignara que compone los parlamentos, en este caso, el italiano (una verdadera verdulería):

Guerra Eterna – Los políticos italianos dan mucha confianza

Y ahora se me ha venido a la cabeza otro de CQC…

CQC – Diputados y CO2

Nota: el hombre mayor también dice la respuesta correcta, sólo que en la nomenclatura antigua.

Este sistema podría ser tolerable cuando el pueblo era mayoritariamente analfabeto y tenía que delegar el voto en alguien que pudiera administrarlo (alguien que generalmente era el cacique del lugar, y generalmente lo administraba en su propio beneficio). En un Estado moderno, con un índice de escolarización próximo al 100%, no tiene ningún sentido delegar el voto en nadie. En nadie, y menos en las chusma que estos días contamina las calles de nuestras ciudades y pueblos con su repulsiva imagen. Delegar la representación es humillante, supone reconocer la minusvalía mental de un pueblo, que debe tratar con el poder a través de intermediarios, no sea que se vaya a abrasar con su fuego (algo así como los sacerdotes de las religiones, intermediarios entre la voluntad del Dios de turno y sus fieles, vamos, una tramoya para someter al pueblo con menor gasto en policía y ejército).

Toda mi puta vida leyendo, intentando entender el mundo que me rodea, para luego delegar mi voto en un chupatintas (no es que le tenga especial manía a los de derecho, que la tengo, es que la mayoría de los parlamentarios es la carrera que han cursado). Y no sólo a un chupatintas, al que yo elija, sino a cierto chupatintas que el poder ha considerado lo suficientemente inofensivo y servil como para incluirlo en las listas. Eso sí que no, me niego.

Por ello, papeleta impresa, recortada y al sobre. Y a Correos, a depositar mi voto, porque ese finde espero estar disfrutándolo en la montaña, lejos de la pantomima electoral.

131 comentarios »

  1. Por cierto, en la papeleta, para los que no son de aquí: Deputado es el término gallego correcto para el castellano diputado, que ya me he encontrado alguno que creía que estaba de broma. El toque en el tabulador es sólo achacable a un error de los linotipistas ajeno totalmente al autor.

    XD

    Comentarios por Mendigo — 12 noviembre 2011 @ 16:15 | Responder

  2. ¿Te enfadas conmigo si voto a Alberto en Málaga? … Es más que probable que no salga … pero tengo cierto gusanillo por ver si suena la flauta.
    Es que lo he tenido muy cerca (en mi trabajo hasta dos veces, aunque no quisieron estar ni la Trini ni la Villalobos -http://www.youtube.com/watch?v=q–m6NjykyI&feature=player_embedded#!-, y de charla personal unas cuantas más) y … ¡tio!, es otra cosa. La Amanda sí que no tiene oportunidad ninguna (pero la conozco desde pequeña).
    Lo de Pedro Brenes ya me va a costar mucho más (y no es que no esté preparado o no sea fiel a sus principios, … pero es tieso como el solo, tiene muy poca cintura).

    Salud

    Comentarios por pedro — 12 noviembre 2011 @ 16:46 | Responder

  3. Nas Pedro!

    Así que eres malagueño? Ojalá fuera yo malagueño para votar a Alberto! En serio, sí sale me llevaré un alegrón. Alberto ha demostrado que tiene un compromiso defendiendo mis derechos, y haciéndolo con inteligencia y brillantez. Ese esfuerzo, yo se lo reconozco (igual que otros compañeros de ATTAC) y voto por él sin dudarlo.

    Si el resto de cabezas de lista de IU hubieran hecho tan buen trabajo estos años de ofensiva neoliberal como ha hecho el Pijus, no es sólo que votaba IU sin dudarlo, es que estaría muy orgulloso participando desde dentro. Pero como mientras el sistema se tambaleaba, la mayoría de la organización asistía al espectáculo con expresión embobada, sin reaccionar, sin hacer nada útil para que caiga el capitalismo, para sustituirlo por algo más justo…pues ahora toca pasar factura y yo me voy con mi voto a otra parte.

    Por cierto, a IU le auguran muy buenos resultados. Y, realmente, me alegro. Sinceramente. Pero también te digo: son votos tomados no por méritos propios, sino por deméritos ajenos. Sin la ayuda de una crisis y un PSOE que se resquebraja, IU ahora estaría quizá al borde de la desaparición, sin alcanzar un sólo escaño. Esos votos, que en estas circunstancias han caído del cielo, por la misma vía se pueden volver a ir, según el P$O€ encuentre, dentro de unos años, a otro candidato ilusionante que vuelva a embelesar a la gente y hacerle creer que sí, que esta vez no les fallará.

    IU le vio hace 4 años las orejas al lobo, y empezó un proceso de «refundación» que ha sido abortado por la cúpula, que tiene más miedo al cambio que cualquier lider conservador. Estos buenos resultados van a refrendar ese inmobilismo suicida y, dentro de unos años, IU estará fuera del Congreso y preguntándose qué ha hecho para merecer eso. Nada. No ha hecho nada. Esa es la cuestión. Y a este paso, creo que quedan 4 años de no hacer nada, de limitarse a hacer política en las instituciones, como cualquier otro partido al uso. Como si aceptando los papeles del sistema se pudiera cambiar algo.

    Que se miren en el espejo de ATTAC (mucha de su gente son tb militantes de IU/PCE) y se avergüencen. Eso es lo que hay que hacer, entrar en la batalla de las ideas, publicar libros, vídeos, hacer las ideas de izquierda relevantes. IU tiene mucho más presupuesto que ATTAC, y mucha menos visibilidad. Es vergonzoso. Sólo usan el dinero para pedir el voto cada cuatro años. Pues que se vayan a la mieeeerda.

    Comentarios por Mendigo — 12 noviembre 2011 @ 19:00 | Responder

    • Es verdad…¡El vídeo no me carga! ¿Está bien el enlace?

      Comentarios por Mendigo — 12 noviembre 2011 @ 19:01 | Responder

      • ¿Y ahora?

        Comentarios por pedro — 13 noviembre 2011 @ 9:13 | Responder

        • Jajajaja

          Muy bueno, tronk.

          A ver si se atreven a debatir con semejante elemento, esas dos petardas.

          Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 10:13 | Responder

    • ¡Taaate …!. ¡Te va a subir la tensión!.
      Por «desgracia» yo conzco a esta gente y los veo nacer, crecer, ….. cambiarse de acera o morir en el intento. Y digo lo de «morir en el intento» porque, en el cambio de acera, muchos desaparecen cuando creían que les iría mejor en otro sitio. Y digo lo de «por desgracia» porque no es cierto: es ilusionante ver aparecer gente aunque después de tanto ver llega uno a pensdarse si es otra «oportunidad» para otro desertor, para otra «evolución intelectual» …
      Me gusta conocer a la gente en las distancias cortas: desde lejos pierdes los detalles de las personas y sólo accedes a las letras. No quiero a nadie que me de la razón sino que argumente su propuesta conmigo. Y conociendo a la gente cercana se puede llegar a confiar o no en «sus confianzas» (la delegación siempre será peligrosa … pero puede ser controlable).
      Personalmente soy un pelo «autista-social», pero debido a mi actividad (no profesional) aunque me gusten las teorías soy muy pragmático y como, por suerte o por desgracia, también soy altamente empático no me van mal las apuestas personales (eso sí, las sufro un montón).
      De todas formas creo necesario «probar» las cosas. Pega en la puerta (de lo aparente), entra, comprueba, vive, comparte, transforma lo que puedas y sal cuando ya no exista nada que aportarse mutuamente. No tiene por qué ser distinto (por mucho que lo esté siendo) a la vida.
      Hay veces que los datos conocidos sólo son demostraciones de pizarra que se borran en cuanto te das la vuelta y miras a los ojos de la gente.

      Salud

      Comentarios por pedro — 13 noviembre 2011 @ 9:40 | Responder

      • Coño! Pero es que no todo el mundo tiene la ocasión de departir con el candidato. Date cuenta que cada diputado lleva tras de sí decenas de miles de votos (en el caso de IU, cientos de miles, sistema electoral mediante).

        Si claro, a mí también me gustaría conocer de primera mano a los que aspiran a representarme, pero ni ellos lo facilitan ni entiendo que fuera posible (mira, en el caso de Sofía no creo que hubiera problema, con 1600 votantes no es tan difícil saludarlos personalmente).

        En cuanto a las relaciones humanas, quizá nos parezcamos. Somos vampirillos, mordemos, nos saciamos, y pista, nos vamos aleteando. Hasta que encuentras alguien con quien vale la pena quedarse.

        Apertas!

        Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 10:35 | Responder

    • Por Andalucía, se comenta que IU va a obtener muy buenos resultados precisamente en Málaga…

      Comentarios por Shy Girl — 13 noviembre 2011 @ 10:36 | Responder

      • IU busca savia nueva y PPSOE recuperan dinosaurios (Guerra en Sevilla, Villalobos en Málaga, …)…¿por qué no se han planteado recuperar a Fraga en Galicia?.

        Comentarios por pedro — 13 noviembre 2011 @ 10:46 | Responder

        • Eh, ehhhhhhh.

          Deja a Fraga en su sepulcro!

          Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 17:25 | Responder

  4. busca en Google «no voto presencial» (tienen un Google Site un poco cutre, y un blog algo más presentable; pero mi portatil ahora tiene 20 pestañitas abiertas, y si abro otra más para buscar el enlace, se cuelga) Tanto si vas a abstenerte, como si todavía tienes alguna esperanza en algún partido alternativo, o esta decisión ya es inamovible, se trata de una idea interesante. Lo malo del voto nulo es que los señores de las mesas se ríen un poco, se preparan un bocata con las rodajas de chorizo que se encuentran en los sobres, pero toda la protesta y la reivindicación que se pudiera expresar a través de ellos, no pasa del colegio electoral… Sin embargo, esas actas de reclamaciones tienen que ir a las Juntas Electorales superiores… Que supongo que se las utilizarán como recambio de papel higiénico, pero al menos es una especie de correo certificado con acuse de recibo, del que podemos estar seguros que llegará a su destino.

    Otra alternativa interesante, para los que hayan perdido toda esperanza en que el cambio pueda venir por partidos alternativos, y estén decididos a trollear el sistema, es Escaños en Blanco. (por cierto, en Jaén no lograron superar el umbral de las firmitas… una pena). Es la manera más eficaz que conozco de que todo el descontento que manifiesta la abstención y el voto en blanco, encuentren algún reflejo en el Parlamento (¿sabéis que en las últimas elecciones al Parlamento Europeo, hubo más de un 50% de abstención? ¡No sirvió de nada!)

    El problema de las listas abiertas, es el que planteas con Sofía. Tienen la ventaja de que quitan poder a las cúpulas de los partidos, facilitando la democracia interna. Pero, a la hora de votar, ¿qué nos dicen esos nombres, y esas fotografías? ¿Qué razón tienes para votar a uno, y no a otro? No todos los candidatos que se presentan en las listas se han destacado por liderar una corriente de opinión, o haber escrito un libro sobre un tema candente, o tener una carrera brillante. Para eso, prefieres votar directamente las decisiones; al menos, sabes lo que votas.

    Por último, ahora nos quejamos de la farsa en la que se han convertido nuestras elecciones, y la falta de ilusiones para el 20 N. Pero, a la vista de lo que está sucediendo en Italia y en Grecia, ¿y si terminamos echándolas de menos? Porque tengo la sensación desagradable de que pueden ser las últimas elecciones en mucho tiempo. Nuestras elecciones son una farsa, pero al menos persiste el mito legitimador: la soberanía del pueblo. Cuando las cosas se pongan chungas,cuando salgan a la calle los que hasta ahora no lo han hecho por la esperanza de que con un cambio de gobierno las cosas mejorarán, cuando a los mercados les vuelva a entrar el baile de San Vito y no encuentren una tisana para tranquilizarse.. Ya están surgiendo voces que abogan por los gobiernos técnicos de concentración… Ya me estoy imaginando la próxima reforma de la Ley Electoral: «Sólo podrán presentarse a las Elecciones aquellos partidos que se sometan a las condiciones que detalle el FMI». Bueno, si la Ley ELectoral sigue existiendo; porque lo más probable es que digan que los pueblos necesitan «gobiernos que controlen la situación, y no perder el tiempo en elecciones».

    Es todo tan clavado a la DOctrina del Shock, que me da miedo pensar que muchas de las cosas que van a suceder se pueden preveer…

    Comentarios por Shy Girl — 12 noviembre 2011 @ 19:16 | Responder

    • Dichosa tú con tu portátil. Yo estoy en el ordenata del pueblo, y a la que abro más de dos o tres pestañas, ya se queda atorado. O le añado un poco de RAM (ya no se vende, a ver si por eBay encuentro alguna vieja…) o me lío a hachazos con él, pq me tiene requemao… XD

      He estado mirando lo del «no voto presencial».

      Espera, que pongo los enlaces, por si a alguien le interesa:
      Sitio – No voto presencial
      Blog – No voto presencial

      Es una ocurrencia muy ingeniosa, no lo niego. Lo que no sé es qué utilidad tendría. Yo no voy a seguirla porque no va con mi forma de ser: desprecio los legalismos, las actas, los resquicios legales. Va más en mi talante cachondearme de lo divino y lo humano. Especialmente en los momentos más solemnes como lo del voto. Al final, con eso lo único que consigues es freirle los huevos al de la mesa, que no tiene culpa de nada. Y, como dices, que tu protesta llegue a los técnicos de Interior, como mucho. Para eso, metes una rodaja de chorizo en el sobre, y que como dice Javi que al menos los pobres que les ha tocado estar en la mesa se hagan un bocata a tu salud. 😉

      Pero vamos, que para quien le interese, coincida con su forma de ser, pues es otra alternativa inteligente.

      Y sí, claro, siempre podría ser peor. Nuestro régimen actual es una continuación del franquismo. Sí. Pero también es una evolución. Por supuesto que es mejor una oligarquía electiva (y, por lo tanto, legítima, o tan legítima como proporcionalidad haya entre representantes y representados, en nuestro caso, poca) que una dictadura. No, no soy tan ciego como para no ver la diferencia. Y por supuesto que prefiero unas elecciones, aunque las gane Raxoi, a que los mercados impongan al pueblo un tecnócrata (por mucho que Monti sea una persona respetable, pero no le ha votado nadie, mientras que Berlusconi es un puerco pero, al fin y al cabo, es el puerco que los italianos han elegido).

      Yo quiero más democracia. No romper con el sistema como un niño enrabietado, que por querer más juguetes se queda sin ninguno. Sí, valoro el paso de una monarquía/dictadura a una democracia representativa (oligarquía, partitocracia, que degenera en plutocracia). Lo valoro, pero no me conformo. Quiero más. Porque muchas veces nos centramos en criticar lo que hay, y pareciera que coincidimos con los que quieren romper las urnas. No, no. Yo lo que quiero es que haya urnas todos los días, yo quiero más urnas. Vamos en la misma dirección que los fascistas, pero en sentidos opuestos. Quiero más democracia, más libertad, más participación del pueblo en la vida política.

      La respuesta no puede ser nunca volver a la dictadura, ni a la de los militares, ni a la de los mercados. Lo que está pasando estos días en Europa es gravísimo. Han arrebatado a los ciudadanos incluso el único resquicio de poder que les quedaba: elegir a los candidatos que, luego, tenían las manos libres para hacer lo que quisieran. Pero al menos, tenían que pasar por el examen cada cuatro años. Examen tramposo cuando controlas todos los medios de comunicación y tienes dinero para campañas pero…es que ahora ni eso. Italia y Grecia son países ocupados, y desde Frankfurt se escoje a los visires que gobernarán en su nombre. Alucinante.

      Apertas, compañeira!

      Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 10:58 | Responder

      • (mandame al correo la referencia de la RAM a ver si la tengo)

        Comentarios por pedro — 13 noviembre 2011 @ 11:19 | Responder

        • Es una DDR400 de 184pin (PC3200). Si te sobra alguna, fale. Pero previo pago, que no está la cosa para ir regalando. 😉

          De todas formas, ya tengo fichado 1Gb por eBay. Si no hay ningún cabra que me suba la puja…

          Pero gracias por interesarte, tronk. 😉

          Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 17:29 | Responder

          • Si es una DDR 400 no es tan viejo el PC, lo malo es que quizá lo tengas solo con 256 o así, que van a pedales. Y sí se vende, que yo para los Pcs del personal tengo pedido.

            Comentarios por wenmusic — 13 noviembre 2011 @ 17:53 | Responder

            • Es un Pentium IV a 2400Mhz, la verdad es q por eso no tengo problema. La que tengo es DDR333, pero la placa me admite DDR400. Tengo medio giga que, en cuanto abro una página pesada (la de «Jaque al Neoliberalismo» en criminal, por los vídeos que tiene) se me queda tirando de la SAWP como loco. Y yo, con los brazos cruzados esperando que se descongestione. El procesador se pasa la mayor parte del tiempo, en espera de que le lleguen datos.

              Ayer subió mucho la puja, a ver si otra…

              Comentarios por Mendigo — 14 noviembre 2011 @ 13:51 | Responder

  5. Tron estoy contigo, creo que en tu caso al estar tan lejos las mates de sacar otro diputado distinto al del partido único no tienes opciones. El nulo tiene mucho sentido para ti.

    Ya sabes que voy a hacer yo, no voy a votar un partido sino una idea, «ecología» aunque no este muy de acuerdo con la obra y gracia de su dirigente si me interesa que esa idea tenga fuerza por numero de personas que le dan importancia. Mi voto se va a diluir pero no veo que valla a afectar al mínimo del 3% porque IU no llega y el BNG esta más cerca del segundo representante que de quedarse fuera por el 3%

    Te apoyo en tu opción tron 🙂 ¿me representas en Ourense?

    Comentarios por kiño — 12 noviembre 2011 @ 20:23 | Responder

    • Yo encantado! Si quieres, hacemos un cambio. Que tu moza me represente y vote al Pijus en Málaga de mi parte. Anda que no me voy a reír si lo veo en el parlamento dándoles leña a las acémilas derechunas.

      De todas formas, el rollo de la página esa para ver qué es lo que hay que votar…lo estuve mirando y creo que subvierte el sentido de unas elecciones, e incluso de la misma protesta democrática. Me pareció muy interesante la reflexión de Jesús Gómez hace un par de días: Una calculadora.

      Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 11:03 | Responder

  6. Para el senado ya tenía pensado el voto nulo, no sé como, pero nulo. Lo mismo utilizo tu papeleta del congreso 😉

    Para el congreso votaré IU, sé que no va a sacar diputado en esta provincia, pero quiero que mi voto se una a otros tantos que se quedan en el limbo por obra y gracia de una ley electoral injusta.
    Pese a votar sigo pensando que tenemos un simulacro de democracia mierdoso, si no fuera porque los de la mesa no tienen culpa metia un buen zuruño en un sobre y a primera hora.

    Comentarios por Javi — 12 noviembre 2011 @ 21:54 | Responder

    • Tronco no te pases que me a tocado ir de vocal en una mesa. XD

      Comentarios por kiño — 13 noviembre 2011 @ 10:37 | Responder

      • Anda que tú también…¿Cómo te han cazado? Yo, 15 días antes de las elecciones, no abro la puerta a nadie, no estoy, no existo.

        Mira, otra de las ventajas del voto electrónico, además del ahorro de papel: que no tienes que hacer pringar a tres desgraciaos, que se van a pasar todo un puto día en una actividad soporífera.

        Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 11:24 | Responder

      • Por eso no lo haría, por consideración a los sufridos ciudadanos que tienen que pasar el dia acompañados por los apoderados del PPSOE. Que te sea leve, a mi por suerte nunca me ha tocado.

        Comentarios por Javi — 13 noviembre 2011 @ 11:56 | Responder

      • No os preocupéis, voy con la camiseta de Democracia Real Ya, seguro que aún me rio un poco.

        Mendi, hay veces que no hay que mirar el ombligo de uno para todo. El sistema elector con papel da un poco más de seguridad que el digital, y te lo digo yo, lo cual tiene un inconveniente, que me pasare unas 12-14 horas de un día de mi vida viendo el proceso.

        En mi humilde opinión hay veces que tenemos que hacer algo más que hablar, hay veces que hay que actuar aunque el resto de la sociedad no lo haga. No creo que escusarse en que otros no lo hacen y se libran sea una forma positiva de encarar la vida.

        Hay tareas que no se pagan con dinero pero que también tienen su recompensa, para mi curiosamente la mayoría de las que hago sin dinero de por medio suelen tener más valor. Pero bueno supongo que esto esta en la cabeza de cada uno.

        Comentarios por kiño — 14 noviembre 2011 @ 10:03 | Responder

    • Yo al Senado no pienso votar. Y con eso digo que no quiero esa cámara.

      Para el Congreso votaré a IU, que está claro que en Pontevedra no sacará diputado. Pero como Javi, quiero que el voto se cuente y se vea reflejada esta vergüenza de ley electoral que tenemos, y la tontería de las circunscripciones. Y quiero votar de acuerdo con mis principios y forma de pensar. Si el sistema electoral tira mi voto (como el montón de votos del BNG y otros partidos) que se vea clarito.

      Comentarios por wenmusic — 13 noviembre 2011 @ 18:14 | Responder

      • Al final, yo creo que en vez de sacar calculadora o pensar en el voto útil, lo que hay que hacer es votar lo que te pida el cuerpo.

        No somos novatillos, llevamos viendo lo que hace y deja de hacer cada formación política. Tenemos cada uno nuestras ideas. Con todo eso, escojes la opción de voto que más de guste (y que Rubalcaba permita) y tan satisfecho. Porque joder, ninguna elección se va a decidir por nuestro voto, como para andar haciendo cábalas.

        Y el día siguiente a las elecciones, habrá que currarse el post de a ver cuántos diputados roba esta vez el PPSOE al resto de formaciones políticas.

        Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 18:48 | Responder

  7. Olá:
    Sintoo moito, pero estou aburrido de esquerdosos coma vos: sodes purísimos, pero non facedes nada. A política é actuar na sociedade para facela como a consideremos mellor e vos diso non sabedes nada de nada.

    http://www.fguillen.cult.cu/guigale/074.htm

    Comentarios por Calamardo — 13 noviembre 2011 @ 0:17 | Responder

    • Tampoco es para ponerse así.
      Es cierto que las palabras han perdido sus significados originales … el problema es que no hay otras para usar sin que venga uno y se las apropie.
      Política es política y cuando alguien dice «¡que se despolitice tal o cual cosa social!» se está obviando el concepto organizativo de las sociedades … ¿utilizamos otras?¿cuáles?
      Izquierda es izquierda y cuando un grupito (o grupazo, da igual) se apropia del sentido colectivo que ello implica produce desazón entre quiénes creen conocer su significado. La gradación del concepto no nos hace mejores o peores … son los efectos que produce.
      Tal vez dentro de los efectos serían preferible aquellos que sean más palpables.
      Pero si alguien no tira con fuerza hacia este lado … ¿no llegaremos a morir de asunción o pragmatismo? (y no me refiero al concepto religioso).
      Si no nos ponemos en duda, un poco, en cada acto ¿cuando nos daremos cuenta si nos hemos equivocado?
      Tal vez sea un pelo socrático, pero ¿no es en parte la dialéctica de Hegel lo que hace que de una teoría salga un acto?
      Lo sé soy un poco lerdo, es lo que tenemos los humanos, podemos comunicarnos y, tras mucho esfuerzo, no llegar a ninguna parte … el fin último de la comunicación tirado por tierra tras siglos de estudio de la misma.

      Salud

      Comentarios por pedro — 13 noviembre 2011 @ 10:36 | Responder

      • Si, vale, para ti a peseta . . . e mentres non nos organicemos, non nos baixemos cada un de algunha burra e todos nos adiquemos ás redes sociais e a encher non sei cantas prazas, estes cuatreiros van seguir encantados.
        bicos

        Comentarios por Calamardo — 13 noviembre 2011 @ 11:43 | Responder

        • E logo que pensas que estamos a facer aquí?

          Eu levo mil artigos de opinión e análise ¿e ti, qué fixeches? 14.000 comentarios, un millón de visitas ó ano. Pensar que militar nun partido político é o máis que pode facer un cidadán? Cada un ten un posto na loita. Ti escolliches a militancia, e a militancia nun partido burgués galeguista? Pois estupendo. Penso que se queres cambiar as cousas estás trabucado, pero é a túa decisión. Pero non veñas a desprestixiar ós que fan a súa militancia noutros partidos ou organizacións á esquerda do teu ou dos que, coma min, quédanos pequena a estrutura dun partido e imos por libre.

          Que por certo, á esquerda do BNG está todo o mundo agás os do PSdG e os do PP. Pero ti mesmo…

          Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 11:57 | Responder

        • Supongo que contestas al mendigo … si no, no te entiendo.
          Yo vivo dia a dia una organización (a la que, incluso represento en algunos sitios) y vivo dia a dia el trabajo «político-social-sindical» al que dedico todo mi tiempo libre.
          No hablo Catalán, Vasco, Gallego ni esperanto … pero hago un esfuerzo por entender a la gente, ponerme en su pellejo y «perder el tiempo» con hacer otro mañana distinto.
          Y sigo creyendo en las ideas … y sigo creyendo en los debates ideológicos … y sigo creyendo que detrás de cada opinión hay personas, vivencias …. aunque muchas veces hay sólo ombligos.
          Pero se aprende de todo.

          Salud

          Comentarios por pedro — 13 noviembre 2011 @ 11:57 | Responder

          • Sí, la respuesta creo que es para ti.

            Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 12:07 | Responder

    • E logo? E ti que fas? Pensas que por pertencer ó Bloque xa fas dabondo?

      Eu adico o tempo libre que non teño a producir información, na miña humilde capacidade. Outra xente colabora noutros partidos, que fan moito máis por cambiar as cousas co teu. Porque se son moi crítico con IU polo pouco que fan…se poño o mesmo nivel de exigencia ó BNG…arríncolle o pelexo.

      A ver, ti queres votar o BNG? Estupendo. Déixoche que expoñas aquí por que escolliches esa opción. Pero hostia, ahora só falta que se cabreen os do resto de partidos porque no voto coma eles. Hostia, cada un vota o que quere, dacordo ós seus principios. Ti viches que entrara alguén de EU, o PCPE ou IA cabreado porque fixen críticas á súa formación? Agora vai ser que temos a obriga de pensar coma ti, e de votar o que ti votas. Non me fodas, rapas!

      O meu análise do teu partido é que non é unha forza de esquedas. Non plantexa unha alternativa máis xusta, senón máis do mesmo. Non cuestiona a propiedade privada, cando estivo no goberno non fixo nada por equilibrar socialmente Galicia, por rebalancear a distrubución da renda segundo veña do capital ou do traballo. Nada. De feito, foi durante o bipartito que desapareceu o imposto de sucesións. «Porque é xusto», dicían os cartéis promocionáis ¿lembras?. E o BNG tragou con iso, eu non lembro que se opuxera, e podemos rastrexar as hemerotecas.

      Polo tanto, eu considero que os feitos danme a razón: o BNG actual é un partido de centro, e aínda de centro dereita liberal no económico. Iso si, de centro-dereita progre. Eu coñecín a Galiza de Fraga, vivín no bipartito e agora co Feixó. Na política económica, EU NON VEXO DIFERENZAS en todo este tempo. Outras cousas se fixeron, pero no eido económico as políticas son cuspidiñas.

      E, se queres, poñémonos a falar das caixas, e cómo o BNG NON FIXO NADA por reconducir a situación. Podemos achegarnos de novo ás hemerotecas.

      Isto que digo, considerar ó BNG como un partido traidor, que cando estivo no poder fixo máis do mesmo, non só o penso eu…é o que pensan ese miles de galegos que antes votaban ó bloque e nas últimas galegas quedaron na casa. ¿Ti sabes máis que eles? Non ten razón para protestar? Por iso non quero militar nun partido político, semella que vos chucharan os miolos. Anda que vai cambiar a sociedade galega de carallo, votando ó Bloque. Ese sí que fan…

      Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 11:42 | Responder

  8. Hola,
    Para el congreso ya hace tiempo que lo decidí, votaré al Bloque (seguramente tapandome la nariz como en las últimas autonómicas). Es casi lo mismo que PPSOE, pero con ese «casi» en estas me conformo. Yo voto en la circunscripción electoral de Pontevedra, seguramente sacaran uno, pero si se da el sorpasso como a finales de los 90 podrían sacar 2. Mucho voto descontento del Psoe acabará ahí como pasó en esa época. En Ourense en las últimas generales debieron quedar a unos 2000 votos del escaño, y si lo consiguen, ah, a los del PP es lo que más les jode. Si hubiesen tenido más diputados tendríamos, por ejemplo, referendum sobre la Constitución. No son todos totalmente iguales.
    Ni siquiera quería saber a quien presentaban, no vaya a ser que me echase para atrás, pero bueno ya se encargaron de ponermela en los carteles, y bueno, Olaia no me disgusta.
    Al Senado no votaré nulo, seguramente uno al Bloque, otro a Esquerda Unida, y el último ya veré, a lo mejor a Equo. Ninguno de los tres tiene posibilidades, pero la protesta ahí queda.
    Mendigo, si algún día te presentas al Senado por la provincia de Pontevedra, no sólo tendrás mi voto, sino que te haré campaña, es fácil, solo hay que echarle un vistazo a tu blogomillo. Si es por la de Ourense te aseguro que la campaña te la haré pero lo de empadronarme, no sé…, bueno…, me lo pensaría.
    Para sacarle escaños a esos dos, hay que ver en cada circunscripción quien de los más afines tiene más posibilidades y escogerlo. Dentro de 4 años ya se verá otra vez.
    Unha aperta

    Comentarios por Dumbledore — 13 noviembre 2011 @ 1:38 | Responder

    • Así que eres de Pontevedra…pero de la Pontevedra interior, Silleda o por ahí, verdad? Por lo que me dijiste que los incendios fueron a menos…

      No, vamos a ver, el BNG no es el PSdG. No, por supuesto. No todos son iguales.

      La cuestión es que el BNG es muy izquierdoso en la oposición, pero no cuando gobierna. Y desde la oposición, todo el mundo es muy revolucionario… De todas formas, en la nueva etapa de Guillerme Vázquez parece que están retomando el discurso social que abandonaron con el alcalde de Allariz (que hizo muy buen trabajo en su pueblo, pero en el gobierno fue una cagada).

      En cuanto a la oferta de senador…puestos a ser inútil prefiero seguir plantando árboles, a sabiendas que, tarde o temprano, van arder. Al menos es una inutilidad poética y no remunerada, con lo cual quedo tranquilo con mi conciencia. Ahora hablando en serio: igual que no quiero que nadie me represente, yo no quisiera representar a nadie. Allá cada uno con su conciencia, voy a decirle yo a nadie lo que tiene que hacer, y mucho menos decidir cosas en su nombre. Que se jodan, que lean, que se informen, que piensen, aunque sé que eso cansa…y que voten en consecuencia. Lo fácil es seguir siendo lacayo toda la vida. Es que la democracia es muy jodida. La libertad es una gran putada, no está hecha para todo el mundo. La vida de esclavo es muy cómoda, no tienes que tomar decisiones, y puedes quejarte si los que deciden lo hacen mal…y que vivan las caenas.

      Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 12:05 | Responder

      • No soy quien para defender al Bloque, pero después del cabreo que me quedó con su paso por el gobierno gallego, hay que decir en su descarga que aquello era un gobierno de coalición, como en muchos municipios, con lo cual se supone que las dos partes ceden y llegan a un acuerdo,así la acción de gobierno que llevan a cabo no tiene que ser exactamente la que defienden sino la que han pactado como mal menor. En Allariz tenían mayoría absoluta con lo cual sí son totalmente responsables de llevar o no llevar a cabo sus principios (dentro de la legalidad impuesta por PPSOE).
        Soy vigués, pero mi corazón es montesío, de la tierra de mis antepasados y mi orgullo vigués sigue descendiendo año a año, ciudad bananera en un país bananero dentro de un estado aún más bananero.
        Y lo de la participación directa, lo siento, me da la risa, mucho tendrían que cambiar las cosas, no hay más que ver el escaqueo en las comunidades de vecinos.

        Comentarios por Dumbledore — 13 noviembre 2011 @ 13:08 | Responder

        • Pero tampoco se ha educado a la gente desde niños en la asunción de las responsabilidades colectivas. Todo lo contrario, se les enseña a obedecer, a ser gobernados.

          Montesío? Eso es un gentilicio? O lo dices en sentido genérico, como el curita del vídeo: que la cabra tira al monte.

          A ver, lo del Bloque. Yo intento ser justo. Sí, entró como pata débil en un gobierno de coalición con uno de los brazos del PSOE más retrógrado, el gallego, y con un presidente como Touriño que es tan de derechas como cualquier pepero. Tengo memoria y recuerdo el reparto de consellerías, y de cómo el PSdG ató en corto al bloque, para que no asustaran el reballo con su galleguismo. Esto es cierto.

          Ahora bien, al perro tampoco le molestó gran cosa que lo domesticaran, o al menos no nos lo parecía a nadie. A Quintana se le veía en su salsa, tratando con empresarios (perdón, emprendedores, que es más progre), especialmente eólicos.

          Pero hay dos cosas en las que el BNG, tendría que haberse plantado. Las he mencionado: una era la gestión de las cajas. El BNG tenía gente en lso consejos de las cajas. Qué hicieron? Embolsarse las dietas y callar, ante la deriva a la que estaban conduciendo al sector financiero gallego? Pues ahora, toca pasar factura (también podríamos hablar de la actuación de los consejeros de IU en Cajamadriz, puestos a sacar mierda).

          Y la otra, que debería haber sido motivo de ruptura para un partido de izquierdas, es la eliminación de facto del impuesto de sucesiones. Ahí se debieron plantar y decirle a Touriño que, si lo llevaba a cabo, se rompía la coalición de gobierno. No sólo no lo hicieron, sino que no llegó a mis oídos protesta ninguna. Entonces, bajar impuestos era de progres…

          Pues bueno, ahora paso factura. Todas esas cagadas q van haciendo los partidos, ahora toca el momento de devolverlas. Lo que se siembra, se recoge.

          Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 17:42 | Responder

  9. Mendigo, a ver si te pones de una vez a sacar adelante una lista para vaciar escaños en tu provincia. Si te paras dos minutos a pensarlo sabes tan bien como yo que si no se cargan esta iniciativa, vas a acabar haciéndolo.
    No tardes, que el tiempo para reaccionar se agota…

    Tendrías menos tiempo para escribir… pero creo que la repercusión de una candidatura de escaños vacíos supera con mucho la de un blog, por muy bueno que sea este. Que lo es… pero creo que los que disfrutamos del mismo ya estamos más que concienciados… y podríamos aceptar que escribieras menos a cambio de una oportunidad de vaciar escaños en una provincia gallega, que es un sitio donde nos está costando horrores hacer llegar esta posibilidad.

    ¡Venga, hombre, da el paso de una vez! ¡Podríamos tener a tiro un europarlamentario las próximas europeas!

    Comentarios por Ocol — 13 noviembre 2011 @ 10:25 | Responder

    • Buenas, compañero!

      Pero esto ya lo hemos discutido! Yo prefiero tener un escaño ocupado por alguien combativo, que vacío. Venga, más o menos lo que he dicho en otros comentarios. Si sale el Pijus por Málaga, me llevo un alegrón. Por supuesto que no va a tener ni una pizca de acceso al gobierno, pero al menos tendrá el altavoz del parlamento para sacar los colores de la derecha del PPSOE. Y, coño, es uno de los míos, lo reconozco como uno de los míos (igual que la amiga Sofía, por mucho que me haya cebado con ella).

      Respeto la idea de Ciudadanos en Blanco, y mucho más las razones que os llevan a ello. Es otra opción de protesta por un sistema más democrático, que es el objetivo que tenemos todos. Pero lo veo como un error táctico. Aunque sacaseis medio parlamento, quedase vacío, mayoría absoluta. Si no os presentáis, seguiría votando la otra media. NO TIENEN VERGÜENZA! No les importa, harían como si nada. Mira en el Parlamento Europeo. La mayoría de la gente opta por la abstención, es elegido por una escasísima mayoría y, sin embargo, no parece preocuparles. Todos sabemos que están comprados, que responden a los intereses de los grandes empresarios. Pero ellos siguen hablando como si nadie se hubiera dado cuenta, siguen viviendo en su ficción.

      Por eso, hoy me he decidido por el voto nulo, en otras puede que vote a alguna fuerza política. Por supuesto, yo os deseo suerte, os reconozco como parte de una misma familia, pero ahora mismo no es la opción que prefiero.

      Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 11:50 | Responder

      • ¡Buenas!

        Si ya sé que hoy estás por otra forma de acción, ¡por eso te digo que no tardes en pasarte a la nuestra!

        Y te pasarás. 😉

        Porque la opción «altavoz en el parlamento» ya se ha probado (por ejemplo, Labordeta del CHA estuvo 8 años en el Congreso)… y… ¿de qué sirvió? ¿Acaso les importó? Lo más mínimo. Hicieron como si nada.
        Con el Pijus pasaría lo mismo. Tarde o temprano dejarás de ver el sentido de esa estragegia.

        Y con el voto nulo, tres cuartos de lo mismo. No tiene fuerza suficiente para inquietarles… ni para crecer lo suficiente como para inquietarles en el futuro. Y el tiempo te lo demostrará.
        Pero bueno, en Galicia, al no haber podido presentar candidatura, yo también me decantaría por el voto nulo. O más bien por el blanco, pero viene a ser poco más o menos.

        Además la objeción que planteas no es realista. A día de hoy es absolutamente impensable una mayoría absoluta en el Parlamento. Pero si esa fuera una posibilidad real, algún día, desde luego no podrían hacer como si nada. Si en unas elecciones media España llega a votar para vaciar escaños, esa media España no permitirá que pretendan seguir gobernando como si nada.
        Vamos, que los sacamos a patadas del Congreso.

        El hecho de que hoy sea impensable una situación así es por el mismo motivo por el que la gente se abstiene y no se pone a vaciar escaños. La gente pasiva no votará a Escaños en blanco.
        Por tanto, nuestros objetivos son más bien modestos… tal vez expulsar un diputado… y crear así la posibilidad de que… en el futuro… pueda haber una reacción ciudadana que pueda amenazar con tumbar el Sistema… expulsando a 100… ¡o a esa mayoría!
        Y que esa amenaza pueda servir para obligarles a abrir, aunque sea un poco, una puerta a la democracia.

        En fin, es una cuestión de estrategia.
        Pero la realidad va mostrando qué estrategias son válidas y cuales no. Si vaciar escaños es erróneo, el tiempo lo dirá. Pero es algo nuevo, y hay que darle su oportunidad.
        En cambio… otras estrategias… tenemos que estar suficientemente atentos para darnos cuenta de que eso que llevamos años haciendo no ha funcionado, ni va a funcionar en el futuro.
        ¡También los que luchamos contra el Sistema tenemos que innovar!

        En fin, que en el camino nos encontraremos… pero ¡que sea pronto, compañero!

        Comentarios por Ocol — 13 noviembre 2011 @ 16:07 | Responder

        • Hombre, lo que sería interesante es que todos los descontentos confluyésemos en una.

          Claro ¿pero cuál? En tu casa o en la mía? Es que esa es la historia, somos diversos, afortunádamente somos diversos. Es una riqueza, pero el sistema electoral la castiga, ninguneándonos. En cambio, sobrepondera a los «votantes zombie» como les llaman los de anonymous.

          Estamos en el mismo camino, compañero.

          Aps! Y yo me llevé un alegrón de ver a Labordeta hablando en el Congreso. Claro que sí! No sirvió de nada? Bueno, no se abrió la tierra, pero hubo mucha gente que escucharon verdades como puños desde un estrado desde el que no se suele escuchar más que verdades torcidas. No fue inútil, que fuera diputado. Tampoco estéril. Hay que sembrar…

          Comentarios por Mendigo — 13 noviembre 2011 @ 17:20 | Responder

          • ¡Pues en mi casa, hombre, que en la tuya ya hemos estado muchas veces! Ya me toca, ¿no crees?

            Que mi casa es nuestra casa, sólo que todavía no lo sabes. 😉

            Mendigo, no se alegró tanta gente de escuchar a Labordeta… ni los que le votaron, que dejaron de hacerlo… del 2004 al 2008 pasó de 95000 votos a 40000. Y cada vez más gente votando al PPSOE.
            Y es que pagar 8 años a un diputado para verle salir una vez por la tele diciendo verdades como puños, sí, pero una vez, un minuto, y diciendo cosas que la mayoría ya sabemos… como que no compensa, qué quieres que te diga.

            Al final, el efecto altavoz de esos diputados es insignificante, ineficiente, ineficaz… y el bipartidismo se consolida cada vez más mientras perdemos el tiempo en disparar salvas. Tenemos que empezar a darles donde les duele. Y cuanto antes, mejor.

            Comentarios por Ocol — 14 noviembre 2011 @ 11:10 | Responder

  10. Joder menos mal que el voto es secreto. jeejejej

    Ahora que lo pienso no debería ser el voto secreto, no se porque tenemos que ocultar o esconder además sería bueno una lista con quien vota a quien.

    Yo si pudiese votar ahora mismo votaría a estos http://www.partidodeinternet.es/ pero no han logrado firmas, es más soy «fundador» del partido les doné unos eurillos cuando empezaron y tengo mi diploma y todo.

    Sobre los izquierdosos??? pues bueno Está IU, ERC que en fin, por lo menos aquí los Esquerros tienen ideas más interesantes, luego tenemos un partido municipalista http://cup.cat/ hipernacionalista que está curioso y a nivel local son muy interesantes me agrada molta si no fuese por el zeporrismo del nacionalismo y si se presentasen pues estarían en primera posición, simplemente por lo tocaguevos que son y por lo interesante de muchas de sus propuestas.

    Pero la realidad es que estaba entre no ir, ir y votar nulo(mi última votación autonómica fue, en local vote a algo parecido al cup) o votar a izquierda unida ICV, pero que sorpresita que me lleve ayer que los izquierdosos ecológicos se presentan al senado con El PSC, si puede que sea el PSC y no el PSOE pero no el PSC está impregnado hasta las cejas de PSOE. Mi mujeryo se ha cogido tal cabreo que vota a Esquerra directamente.

    Asi que yo estoy entre nulo con un texto de «vale por una bicicletoa», o ni hacer el esfuerzo de enseñar mi jepeto del Carnet a la de la mesa, porque ir al colegio iré con mi santa.

    Pero cada día me creo menos este sistema asi que es posible que pase olimpicamente y me pase por el Arco las votaciones y sus resultados.
    Porque el nuevo lider no va a hacer nada de lo que yo considero, es más ninguno de los que hay tendría los arrestos para hacerlo ni los izquierdosos más izquierdosos.

    Asi que como yo no puedo cambiar el sistema, pues ya cambio yo.

    un saludo

    Comentarios por karkos — 13 noviembre 2011 @ 22:16 | Responder

    • Karkos: el voto secreto es un derecho, no un deber. Yo tengo derecho a que mi voto sea secreto, pero también tengo derecho a que todo el mundo lo sepa si me da la gana.

      Por otro lado, sí es importante el derecho a que tu voto sea secreto, ya que según dónde vivas es fácil que te persigan a pedradas si no votas a ESE partido. O que te vayan a buscar a casa si no has votado al cacique de turno.

      Comentarios por marcostonhin — 14 noviembre 2011 @ 9:50 | Responder

      • Se que es un derecho y se cual es su función, pero tambien creo en lo bueno de la transparencia las dinámicas que genera y el saber quien vota es como en una asamblea sin esconderse y ocultarse y normaliza y genera respeto, porque evita sospechas y mentiras.

        Posiblemente a corto plazo, esto es malísimo para mucha gente que sabe que pasaría a vivir amenazada. Pero ya lo están de hecho asi que no veo ningún beneficio en ocultar algo que debe ser público que es el partido o la opción que votas.

        Como ya discutimos en otro post, la vida pública y la cosa pública ha de ser pública, la cosa privada ha de ser privada.

        un saludo

        Comentarios por karkos — 14 noviembre 2011 @ 10:18 | Responder

        • Como «Richard Stallman» en su mundo ideal (es broma).
          El «debería» y el «es»: después del debate de las ideas, el trabajo hasta materializarlas.

          Comentarios por pedro — 14 noviembre 2011 @ 10:57 | Responder

          • Pues si, soy un convencido de la transparencia total en lo público, porque si te has equivocado lo normal es que haya sido por incompentencia y no por interés o por algún otro tipo deshonestidad, la transparencia elimina muchísmos malos entendidos, paternalismos e hijoputismos aunque lo que muestres sea muy negativo.
            El único problema de la transparencia es si entra en aspectos privados, delicados e individuales.

            Yo estoy en una junta de un AMPA(asociación de padres) y te puedo asegurar lo bueno que es la transparencia y lo mucho que nos ha ayudado y lo mucho que nos ha complicado la vida cuando no lo hemos sido lo suficiente.

            Por otro lado siguiendo con un AMPA que es una asociación sin ánimo de lucro con la intención únicamente de mejorar la escuela, puedes extrapolar muchas cosas a algo más general, ya que ves muchos de los problemas de la representitividad y como esta degenera en una menos participación en las decisiones, una menos implicación, una menos información, «amor al cargo» y muchos de los males de nuestro sistema representativo.

            Cuando hablas en una asociación como esta que no debería haber elecciones si no que debería ser por sorteo entre los que se presentan y quieran trabajar para los padres, que no debería estar en la junta nadie más de 2 años, la gente se escandaliza y da la mismas razones, que se debe ser técnico, que debe saber, que …… Todas las chorradas y puede ser verdad pero todo esos problemas palidecen ante la no participación.

            Comentarios por karkos — 14 noviembre 2011 @ 13:51 | Responder

            • M’as recordao’ un debate sobre lso representantes y los políticos: ¿a qué viene esa obsesión de «demasiada» gente sobre que quién represente algo tiene que ser un «profesional de reconocido prestigio».
              En mi vida sindical he conocido a «cienes» de personas cuyo discurso docto no decía nada, no llenaba nada, no hacía creer en nada … Por otro lado también recuerdo verdaderos «rastrojos» que te ponían las carnes de gallina.
              El representante tiene la obligación de asumir y compartir las opiniones y decisiones de los representados, pero el representado tiene la obligación de opinar y decidir su futuro.
              Como planteas … qué difícil es ser libre, tener que sumir la responsabilidad de los efectos de decidir …

              Salud

              Comentarios por pedro — 15 noviembre 2011 @ 11:43 | Responder

              • Yo la verdad que estoy aprendiendo un montón a través del AMPA y cada día creo que el mayor problema a nivel de sociedad es el delegar responsabilidades y no participar de los aspectos más importantes de tu vida, lo que tu dices “tener que asumir la responsabilidad de los efectos de decidir”. Hay muchísimos aspectos en los que delegamos y dejamos a los “expertos” que piensen por nosotros.

                El colegio es un gran ejemplo de esto. Una cosa como la educación de tus hijos que considero algo de lo más importante en tu vida, la delegas en gente que casi no conoces. A cuantos profesores puedes conocer o sabes que piensan o como ven la educación o como trabajan?? Con cuantos tienen relación tus hijos más de una hora a la semana??.
                Por supuesto que hay que pensar que son profesionales pero… joder la confianza que les damos casi ciega a priori y luego cuando hay problemas viene los ay’s

                Por no hablar de preguntarte que es lo que tendrían que estudiar y como te gustaría que fuese el colegio a nivel educativo. Es decir, la base principal de su enseñanza la piensas unos listos y tu no pintas nada.

                Cuando empiezas a hablar con otros padres de cosas como esta te miran como si fueses un pirado, un listillo, joder que son mis hijos hostias.
                Pero lo que es peor pides a dirección que hagan una carta de presentación los profesores y se escandalizan, para luego ver que el colegio la representatividad de los padres es solo de un 1/3 en consejo escolar, el otro se reparte entre profesores, dirección, consejería y ayuntamiento.
                Por lo tanto nos echan totalmente de las decisiones cuando son nuestros hijos a quien educan y nosotros somos los responsables de ellos.

                Pues aspectos como la educación los tenemos en muchísimos ámbitos.

                Volviendo a los partidos podemos hacernos las mismas preguntas
                Cuantos de los que se presentas conoces o sabes como piensan realmente o como trabajan?? Que relación de influencia tienen en su partido o que nos afecta?.

                Cuantos de nosotros nos preguntamos como debería ser nuestra organización política, económica y social?, y hablas de cosas no normales te vuelven a mirar de forma como si fueses un pirado, realmente que poder de decisión tenemos si solo podemos hacer algo cada 4 años pero no conocemos a otros partidos diferentes porque no salen por ningún lado?

                En fin, como decía mendi, somos idiotas y lo que es peor el sistema nos hace idiotas en el sentido Griego del término y ese es el mayor mal. Por eso yo no creo en líderes, ni creo en este sistema que consigue sacarme de las decisiones aunque me equivoque o no tenga ni idea

                Un saludo
                P.D. Yo soy sindicalista (aun)

                Comentarios por Karkos — 15 noviembre 2011 @ 18:04 | Responder

                • (esto va a parecer una árbol genealógico)
                  Guay, … pero como todo tema que se toque, la educación, es para dos millones de papeles …. De acuerdo en el enfoque (y en la obsesión por los hijos).
                  P.D. Yo también (sin aún y a pesar de)

                  Comentarios por pedro — 15 noviembre 2011 @ 18:37 | Responder

                • Karkos, no sé cómo está el tema de la educación en casa. Al menos la primaria. Sé que en UK sí que está contemplado, y creo recordar, pero no me hagas mucho caso, que mientras tus críos pasen los exámenes en el colegio que estén asignados, puedes escoger educarlos tú en casa. Claro que eso exigen una dedicación muy grande, disponer de muchísimo tiempo. Ahora bien, si lo tienes ¿qué mejor que dedicarlo en enseñar a tus hijos?

                  Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 15:56 | Responder

                  • Me lo he pensado bastante, pero por ahora no es factible aunque es mi objetivo y como sigamos así posiblemente empiecen a montarse cooperativas de enseñanza en la que los padres montemos colegios a nuestro puto rollo y con nuestras necesidades u opciones.

                    El homeschooling está tolerado, la constitución lo permite pero la logse, y resto no. Hay un vacío legal, el peor sitio para estudiar así es Andalucía, está muy perseguido pero hay entre 2000 y 3000 familias en españa.

                    Puedes apuntarte a escuelas en internet homologadas, hay varias yo me miré una que se llama epysteme.

                    En fin tiene cosas muy buenas el homeschooling.

                    Comentarios por karkos — 16 noviembre 2011 @ 16:42 | Responder

        • Lo que dice Karkos tiene su lógica (aunque en primera lectura, yo también pensé como Marcos, en ciertos sitios eso es una invitación a que te corran a pedradas).

          Comentarios por Mendigo — 14 noviembre 2011 @ 11:54 | Responder

  11. […] Ya he decidido mi voto […]

    Pingback por Sobre todo lo anterior, charlas de café que no son de fútbol. — 14 noviembre 2011 @ 10:46 | Responder

  12. Mi opinión PERSONAL, vamos, cómo veo yo las cosas:

    PPSOE: tanto monta, monta tanto. Buscan únicamente convertir el Estado en una máquina de fabricar dinero y poder para sus jefes (gran banca y multinacionales), y las diferencias entre ambos es puro maquillaje para dar una idea de rivalidad, y que así la gente piense que tiene que votar a uno o a otro (como si no hubieran más partidos).

    BNG: de un tiempo a esta parte se han convertido en unos cambiachaquetas vergonzosos, que firman lo que sea con tal de que les den unas migajas en el parlamento. Puede que sea así, puede que no, pero hace tiempo que no veo nada que me indique lo contrario. Mucha lucha y mucho hablar, pero intentando no incomodar demasiado al PPSOE, no vaya a ser… Por otro lado y aunque no me gusta generalizar, el haber conocido a varios inútiles que además presumían de ello, que se presentaron a las listas del bloque gracias a ser «amigos de», y con la única intención de ver si podían chupar algo del bote, tampoco ayuda mucho a la imagen que tengo del partido (también conozco a gente muy comprometida y trabajadora que está en el bloque, pero son los menos).

    IU: puede que la única alternativa algo seria. Empezaban a calar algo entre la gente, pero estos últimos días el PPSOE ha hecho campaña intensiva para incentivar la imagen de que «hay que votar a uno o a otro». De todos modos, el hecho de que últimamente sigan la táctica de subirse gratuitamente a cualquier carro para rascar votos, pero sin realmente aportar nada, me ha dado mucho que pensar.

    VOTO NULO: ya he espresado aquí muchas veces mi opinión sobre el tema. Si la gente que quiere cambiar las cosas vota nulo (como se ha promocionado mucho últimamente), y los que quieren que todo siga igual (o ni se lo plantean) votan en masa al PPSOE, ya sabemos cómo seguirán las cosas. Vale, puede que no haya ningún partido perfecto, pero seguro que hay partidos mejores. En cualquier caso, para votar nulo y que al hacer el recuento el voto vaya directo de la urna a la papelera (porque los que están haciendo recuento están demasiado liados contando como para pararse «a ver qué mensaje nos quiere dar éste»), para eso me quedo en casa calentito.

    Y la excusa de: «es que si votas a tal partido minoritario es un voto perdido porque no van a conseguir escaños» es algo que me revienta y que he oído en innumerables ocasiones. La gente vota al PPSOE porque han dado la imagen de que votar a otro es voto perdido. Pues qué bien.

    Comentarios por marcostonhin — 14 noviembre 2011 @ 11:11 | Responder

    • P.D.: Mendigo, después dices que la imagen no debería importar. Pues con la candidata de EU te has lucido 😛

      Comentarios por marcostonhin — 14 noviembre 2011 @ 11:51 | Responder

      • Oye, que por ejemplo Susan George es aún más fea. Y Chomsky, ya ni te cuento. Y te los he puesto de ejemplo de personas en las que delegaría mi representación confiado. A mí que sea guapo o feo el candidato me la trae floja. De hecho, no tendría ni por qué conocer su cara.

        Comentarios por Mendigo — 14 noviembre 2011 @ 11:57 | Responder

    • De todos modos, el hecho de que últimamente sigan la táctica de subirse gratuitamente a cualquier carro para rascar votos, pero sin realmente aportar nada, me ha dado mucho que pensar.

      ¿A qué te refieres?

      Comentarios por Nynaeve — 16 noviembre 2011 @ 2:06 | Responder

      • Un buen ejemplo sería el de los «indignados», que claramente no querían vincularse a ningún partido político. IU vio la oportunidad de conseguir votos gratuitamente y enseguida empezó a poner pancartas y logos en las plazas. Es sólo un ejemplo pero ya he visto varios. Están siguiendo la táctica de los grandes sindicatos: no hacer nada útil, pero meter sus pancartas en cualquier acto donde haya protestas contra el gobierno.

        Aún así sigue siendo, de los partidos mayoritarios, el que me parece estar un poco más consecuente con lo que dicen representar. Y me parecen ahora mismo de los pocos que realmente pueden ser una alternativa. Ya se verá.

        OJO: a veces me da vergüenza comentar en este blog porque mis conocimientos de política y de los políticos son más bien escasos, por eso insisto en que era un comentario sobre como yo veía las cosas.

        Comentarios por marcostonhin — 16 noviembre 2011 @ 13:39 | Responder

        • Respecto a lo último. No te preocupes que más ignorante del tomate de los partidos que yo no serás.

          Es que, de hecho, hago esfuerzos por no enterarme de los tejemanejes que se tienen, de las corrientes que hay, de quién va con quién contra quién. Me-la-su-da. Aquí hablamos de Política, no te politiqueo ni politicastros. En cuanto a carteles de IU en el 15M, no he visto y sería un error.

          Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 15:50 | Responder

          • Sí que hubo carteles, pero tuvieron que quitarlos por las protestas de los del 15M precisamente porque éstos querían dejar claro que no eran de ningún partido ni a favor ni en contra de ningún partido concreto, sino del sistema en general.

            Comentarios por marcostonhin — 16 noviembre 2011 @ 16:10 | Responder

            • En Santiago? Pues vaya cagada…

              Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 16:28 | Responder

              • Ya, me parece cojonudo el tema. Los jóvenes de mi asamblea hacen unas camisetas para ganarse unas pelillas de abajo el sistema. Y cómo tienen un logo de IU, ¿ahora no la puedo llevar a una mani? La he llevado a manis en la que éramos cuatro gatos y medio, con lluvia, con viento, con un sol de justicia… ¿Y ahora no puedo por…?

                Pues no, lo siento a mi no me parece una cagada… porque si hablamos de cagadas, que el Edans después de pasarse un par de meses de hotelito en hotelito en Galicia pagado por la Xunta, para hacer no sé qué guía turística, ahora se ponga un palestino al cuello y cuente lo maravilloso de su paternidad sobre el 15M… en fins…

                Comentarios por Nynaeve — 16 noviembre 2011 @ 19:19 | Responder

          • Hasta intento no enterarme ni yo… es una de la gran mierda que rodea a los partidos políticos y sindicatos… la politica de salón y dejando como segundona la Politica… mira que me da asco…

            Comentarios por Nynaeve — 16 noviembre 2011 @ 19:21 | Responder

        • Te lo he preguntado porque me imaginaba que esto tenía algo que ver con el 15M.

          Hay dos cosas a tomar en cuenta al respecto:

          1.- El 15M antes del 15M pidió ayuda a IU. Concretamente, nos pidieron que desde el alojador de blogs de IU (que no son blogs corporativos de la coalición, sino de miembros y simpatizantes de IU, que no es lo mismo. Lo digo por eso de que «pidieron ayuda a IU», no hubo una petición formal a la organización politica, pero si un llamamiento para que los blogs integrados en I Love IU, los que quisiéramos, por supuesto, ayudaran a dar publicidad a la mani del 15M.

          Así que un compañero nuestro nos lo contó y estuvimos leyendo su primer manifiesto. Hasta debatimos sobre ese documento y en especial cómo nos sentiamos en el capítulo en el que hablaban de partidos políticos en esta democracia. Algún otro compañero, contó que llevaba en contacto con el movimiento desde casi el principio, dado que la gente que se movía, era gente con la que se encontraba en otras movidas sociales de su población.

          Visto que lo que querían era prácticamente lo mismo que nosotros, muchos hablamos al respecto.

          Otra cosa es que superara cualquier tipo de expectativa y fuera mucha más gente de la esperada. Otra cosa es, que al llegar mucha más gente, esa petición «original» de ayuda, puede que se haya diluído…

          Y 2.- Que si el 15M va a los desalojos, yo conozco a gente de IU que lleva haciéndolo mucho tiempo. Que si está por la enseñanza pública, IU lleva ahí mucho tiempo… a veces a nivel organización, pero la gran mayoría a nivel persona. Que cuando el 15M siguió adelante, todos los jóvenes de IU de mi asamblea, estaban en SOL. Pero no porque quieran aprovecharse de nada. Es que de repente, hay un montón de personas diciendo que hay que trabajar por cosas que ellos llevan un montón de tiempo currándoselo en el pueblo.

          Que Cayo Lara ha estado en alguna mani o asamblea…a estas alturas, dudo que haya alguien de IU que no haya pasado por alguna al menos.

          Y visto desde este punto de vista, no me parece muy justo. Pero, es que ahí me toca de cerca, neng… te he puesto un par de ejemplos, pero hay muchos más…

          Comentarios por Nynaeve — 16 noviembre 2011 @ 19:16 | Responder

          • mmm vale, pues. Dicho así ya parece otra cosa distinta. Pero en su momento me pareció mal (puede que por desconocimiento, no lo se) que se empezara a meter IU en medio de un movimiento cuya mayor prueba de legitimidad, a mi entender, era su pluralidad y su vocación no-partidista.

            No era gente de izquierdas ni de derecha, ni obreros ni estudiantes ni patronal. Era gente de todo tipo que creía que se debía cambiar el sistema. Y que estuviera un partido metido por el medio a MI parecer estropeaba esa idea.

            Comentarios por marcostonhin — 16 noviembre 2011 @ 22:21 | Responder

            • Si quieren cambiar de sistema, Marcos, entonces ya serán algo. Conservadores no, desde luego…

              Comentarios por Mendigo — 17 noviembre 2011 @ 2:18 | Responder

            • Ojito, que a pesar de mi «pataleta» anterior, si hay que quitarse el logo para tirar el sistema, yo me lo quito… Y si la camiseta queda relegada a ciertas manis nada más, pues punto pelota, no se hable más. Yo soy de esas que creen que hay que sumar y no dividir, que el «enemigo» es otro…

              Pero reconozco que me saca algo de quicio, esto de que de repente, peleando por lo que siempre hemos peleado, y aquí hablo más de la base social, que la organización en si, ahora resulta que haya quien nos trate de «apestados», por ser quien somos. Y que encima digan que queremos aprovecharnos… pos no, por ahí es por dónde no paso.

              En cuanto al 15M, su primer manifiesto no estaría asociado a ningún partido, pero de izquierdas, ya te digo que lo era. Que la gente que se estaba moviendo, Edans aparte, sí eran de izquierdas.

              Me hace gracia, el manifiesto ese que sacaron tras varios días en SOL y demás plazas, reforzando que eran apolíticos y luego poniendo sobre en blanco y negro, algo que yo puedo suscribir en más de un 90%… así que si ellos no son de izquierdas, entonces igual yo tampoco :D.

              Aún así, que sepas que estoy de acuerdo contigo. Que si los partidos entran a pedir cacho del 15M se lo cargan. Y otra cosa no, pero yo creo que, el gran objetivo del 15M está cumplido. Que la peña empiece a pensar… que no es ni fácil, ni poco… sino un gran paso adelante…

              Comentarios por Nynaeve — 17 noviembre 2011 @ 7:42 | Responder

              • Creo q ese debate quedó muy claro diciendo que el 15M por supuesto que era político, muy político, era una escuela de democracia, de política. Lo que sí era apartidista, no contraria a ningún partido en concreto, sino que no era patrimonio de ningún partido en concreto. Es decir, el 15M sí que es de IU, pero no sólo de IU, también de gente de otros partidos y de otro montón de gente que no se alinea con ninguno en concreto (yo mismo) pero que, de apolíticos nada.

                De hecho, yo no conozco nada más apolítico que militar en el PP o en el P$O€.

                Comentarios por Mendigo — 17 noviembre 2011 @ 9:22 | Responder

            • ¿Y yo que pensaba que la clase trabajadora era universal y absoluta?¿es que somos algo distintos que partes de un sistema productivo? (desde el punto de vista materialista de la riqueza y su reparto).
              ¿No somos todos ciudadanos, clase trabajadora?¿ahora somos por un lado trabajadores, por otro, políticos, por otro sindicalistas, por otro estudiantes, por otro simpatizantes, ….?
              Cuando vamos a aprender que «las banderas» son putos símbolos y que son las personas quienes dan significado a esos símbolos con sus actos … pero sólo son banderas (recuerda, Mendigo, los comentarios sobre los símbolos en una entrada tuya)
              Una cosa es querer coartar a los demás apropiándome de algo público (eso lo hacen los de siempre y lo seguirán haciendo)(que también se llama arrimar el ascua a mi sardina) y otra es que algo que siempre he defendido, y por lo que siempre he luchado, ahora esté mal visto por los mismos que defienden ¿lo mismo que yo? ….
              ¿Cómo puede decirme un individuo (identificándose como «15M») que «no os creáis la calle es vuestra», en una concentración que estaba convocada por otras siglas … cuando él no había empezado a andar y ya estaba yo en la calle?¿le he dicho yo que «yo estaba antes»?¡no!, me he alegrado de que esté ocupada, ahora, por más gente, más ciudadanos.
              ¿Por qué esta puta izquierda mía tiene que inventarse los conflictos internos cuando se trata de sumar?¡no nos damos cuenta que «los otros» tienen HOY más poder y que lo que es nuestro es el MAÑANA … y pa’ eso hay que levantarse temprano y coger sitio, cuantos más mejor ….
              Aparte de leer y quedarse en las letras …. ¿leemos los espíritus que deberían emanar de las letras? … detrás de las letras que se escribieron con mucha sangre y que dieron paso a cambios y derechos (que hoy se pierden) hay voluntades, hay lucha … que fué para ese momento, pero sobre todo para el futuro. Y hoy nos toca pensar en el futuro, … ni siquiera en mañana … más allá si cabe.
              Hoy (en estos diez últimos años) se ha despreciado el resultado de mucho tiempo de pelea … se ha vendido, se ha dado por inherente …. No esxiste lo inherente … lo único inherente al ser humano es la libertad y eso está puesto en cuarentena hasta por nosotros mismos todos los días …

              Perdona, Mendigo, por el exabrupto (hoy no me he tomado la medicación contra la conciencia)

              Comentarios por pedro — 17 noviembre 2011 @ 10:25 | Responder

        • Respecto a lo que aquí hablamos, igual este post te lo deja más claro que yo 😉

          Comentarios por Nynaeve — 21 noviembre 2011 @ 12:55 | Responder

          • Hugo habla cada vez más como un carguito.

            Cada vez me gusta menos, está perdiendo la autocrítica, cuando más dentro de la organización está, menos lúcidos son sus análisis de la situación del partido. O, quizá, menos sinceros.

            Comentarios por Mendigo — 21 noviembre 2011 @ 23:41 | Responder

            • Hombre, no deja de ser el responsable de comunicación de IU Madrid. Y ya ha dicho que hay tiempo para analizar, el resto que dice no me parece tan malo. Yo he dicho más menos lo mismo pero más desordenado…

              Aún así, lo que si que pierden los textos es frescura brrr

              Comentarios por Nynaeve — 21 noviembre 2011 @ 23:58 | Responder

              • Una cosa es un comunicado oficial, y otra es su blog personal.

                No es que lo que diga sea malo, es que es previsible. Lo que diría cualquier delegado de comunicación de cualquier otro partido político. Si algo odia la ciudadanía es la nula capacidad de autocrítica de los partidos, su capacidad de hablar mucho para que al final nada cambie.

                Comentarios por Mendigo — 22 noviembre 2011 @ 1:59 | Responder

  13. Una reflexión interesante (según mi criterio, triste y enano).
    http://www.jrmora.com/blog/2011/11/13/la-historia-interminable/

    Comentarios por pedro — 14 noviembre 2011 @ 11:27 | Responder

    • Claro, tronk. Pero es que tiene más enjundia.

      El sistema electoral infravalora a los partidos pequeños. Por lo tanto, el partido en cuestión saca menos escaños de los que le corresponderían por votos. Eso significa menos dinero y menos relevancia política y social. En las próximas elecciones, hay gente que piensa «¿para qué voy a votar a este partido? si total, el sistema no va a dejar que gane nunca…mejor voto útil». Y el partido saca menos votos, y aún la matemática perversa del sistema lo castiga con menos diputados.

      Tú operas este sistema el número suficiente de años, la pescadilla que se muerde la cola de Mora, el círculo vicioso…y convertimos al PCE, la fuerza que ha llevado el peso de la lucha antifranquista durante la dictadura, la fuerza mayoritaria en la izquierda, en una fuerza extraparlamentaria.

      Está muy bien pensado el sistema. Me descubro. Vamos, no es nada nuevo, en los países anglosajones lo llevan aplicando, y con mayor crudeza ya que allí las unidades electorales son menores a la provincia (por condados), con lo que sólo cabe el bipartidismo.

      Por eso, es mejor dejar de hacer cábalas sobre gobernabilidad, y que cada uno vote lo que estime mejor en conciencia. Porque al final, acaba gobernando un P$O€ con muchos votos que lo han escogido como mal menor.

      A la derecha no le pasa eso, coño. Van a votar alegres al que les pongan, así sea un caballo.

      Comentarios por Mendigo — 14 noviembre 2011 @ 12:05 | Responder

      • Lo he dicho muchas veces y lo he dicho en muchos sitios: la izquierda se mueve y la derecha vota … y si pierde la derecha toma las armas.
        (Mi PCE, pobre. Cuánto habría que hablar del invento de IU, que no tendría que ser malo … pero no es el FP)

        Comentarios por pedro — 15 noviembre 2011 @ 11:24 | Responder

        • Ya…habría que hablar sobre IU…si convino o no ocultar las siglas y el martillito del PCE bajo una fachada más…amable. Ahora, con una cierta perspectiva histórica, si estuvo bien o no ese paso.

          Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 15:58 | Responder

  14. Hace tiempo que no comentaba en este blog, pero es que hace tiempo que no estaba tan en desacuerdo con algo que aquí se exponía (de hecho, suelo estar bastante de acuerdo). Y no porque haya decidido que usted debe votar y venga aquí a decírselo. ¡Estaría bueno! Si no porque su motivo para votar nulo (que la democracia representativa que tenemos no responde a su ideal de democracia representativa) no me parece válido. Lo que usted propone (que nos representen los mejores, los más brillantes) nunca ha sucedido, y no va a suceder así de golpe. Entre otras cosas porque en una sociedad capitalista, las mentes más brillantes y mejor preparadas están en el sector privado ganando cantidad de dinero.

    Lo que hay que ver en unas elecciones es qué nos jugamos. Y en estas es: mayoría absoluta del PP o mayoría relativa del PP. ¿Hay diferencias? Bueno, ya ha gobernado el PP con mayoría absoluta y sin ella… quizá en el ejemplo esté la respuesta.

    Comentarios por Javier Lázaro (@JLazaroS) — 14 noviembre 2011 @ 11:48 | Responder

    • Muy buenas, Javier.

      Creo que me he debido expresar mal. Yo no quiero que nos gobiernen los mejores (etimológicamente, aristocracia), yo quiero que gobierne el pueblo! Que no haya representantes ni representados, sino que cada persona decida autónomamente en cada asunto. Relegar a las formaciones políticas como corrientes de opinión. Así, si dudas sobre una ley, puedes entrar en la página de tu partido de referencia y ver qué opinan sobre ella. Si el votante es inteligente, no será la única opinión que recabe. Pero al final, la decisión tendrá que ser de cada individuo.

      Claro, esto obliga a leer y a dedicar un rato del día a sus obligaciones ciudadanas. Estupendo. No digo que sea fácil, pero es mi objetivo.

      Cuando he desgranado unos nombres de personas que no me importaría que me representasen, las ponía como caso excepcional. Es un poco raro que James Petras se presente como candidato por Ourense, entiéndame usted. Y por debajo de su nivel…no conozco personas que estén más capacitadas que yo para emitir mi voto. Tampoco menos, no se me entienda mal. Yo no soy más que nadie, pero tampoco menos que nadie.

      Es decir, no tengo ideal de democracia representativa, sino de Democracia. Sin coletillas, sin eufemismos. Gobierno directo del pueblo, sin representantes ¿difícil? Si claro, no se lo niego. Para empezar, habría que poner el acento sobre la formación y la información, porque sin ellas nada se puede, no hay verdadera Democracia (si yo voto sobre algo que no conozco, es lo mismo que si tiro los dados).

      De todas formas, esta vez opto por el voto nulo, otra vez votaré otra cosa. O no. Insisto, la gobernabilidad no va a depender de un solo voto, así que no hagamos cábalas, no nos angustiemos. Que cada uno vote en conciencia lo que cree mejor, sin echar mano a calculadoras, y lo que salga, salió. Si el resultado es que una mayoría simple de españoles decide votar al PP, y esto se convierte por las matemáticas electorales en una mayoría absoluta abrumadora…pues así será. El pueblo tendrá que asumir sus errores, como los italianos han pagado muy caro votar al caimán. Eso también es madurez de un pueblo, asumir las consecuencias de sus decisiones (por eso quisiera que las decisiones fueran tomadas directamente por el pueblo). Los españoles han votado repetidamente capitalismo, corrupción y ladrillo. Bien, eso es lo que han tenido. Y más que van a tener. ¿No quieren capitalismo? Pues dos tazas. Es lo que se merecen, es lo que nos merecemos como sociedad.

      Un saludo!

      Comentarios por Mendigo — 14 noviembre 2011 @ 12:24 | Responder

      • Pues perdona, no te habías expresado mal, es que he escrito con prisa la respuesta y me he dejado la mitad XD Ta bien, quizá no debería haberme tomado en serio su «ideal» (ya veo que no es tal) de la democracia representativa, pero el caso es que a la democracia más o menos directa (o participativa, o lo que usted quiera) se va a llegar (o no, bueno, casi seguro que no lo veremos) partiendo de una cosa que tenemos que es un sistema de mierda pero un sistema, al fin y al cabo, y cabe preguntarse si importa algo de lo que se pueda elegir dentro del sistema. Hombre, yo creo que si como ciudadanos queremos más participación en los asuntos públicos, no es cuestión de que un partido u otro nos vayan a dar más de eso… pero al menos sí que parece aconsejable que haya más pluralidad política, porque esto de que arrasen elección tras elección los mismos dos partidos mastodónticos, no sólo hace que haya bipartidismo y perjudique a los partidos pequeños, no, es que también favorece la partitocracia, la cerrazón, la impunidad, y tira a la basura la supuesta separación de poderes. Y las mayorías absolutas, mucho más.

        Por cierto, algo parecido a lo que yo decía sobre el bipartidismo, lo decía don Gaspar Llamazares el otro día en el debate a cinco… Y no de una forma más brillante que yo, pero si con unos argumentos muy similares a los que habría usado de estar en su lugar… lo que pasa es que igual él puede decirlo en el parlamento. Yo no. Y no digo que me convenza igualmente en todo… Pero sí, voy a votar a ese partido.

        Ah, y otra cosa que se me quedaba en el tintero: emitir un voto nulo o en blanco (algo que tiene el mismo efecto práctico que abstenerse) me parece demasiado teatral. Sin acritú 😉

        Comentarios por Javier Lázaro (@JLazaroS) — 14 noviembre 2011 @ 13:05 | Responder

        • Voto nulo y voto en blanco no es lo mismo. La diferencia, si he entendido bien, es:

          – si votas en blanco tu voto va a los partidos mayoritarios (parece algo contradictorio, pero la ley por lo que se es así: voto en blanco es que quieres votar pero no sabes a quién, así que tu voto va a los que han llevado más votos).

          – El voto nulo, tal como indica la palabra, no tiene ningún valor legal (ni moral, ni práctico, ni ná de ná) por lo que es como si no votaras.

          La espada que esgrimen los defensores del voto nulo es que no favorece a los partidos mayoritarios (como el voto en blanco). Pero que no sea malo no quiere decir que sea bueno. Es decir, no consigues absolutamente nada con el voto nulo: ni representas nada, ni das tu apoyo ni desapoyo a nadie, ni afecta a nada en absoluto. Para eso, como dije antes, me quedo en casa que estoy más calentito.

          Comentarios por marcostonhin — 14 noviembre 2011 @ 13:20 | Responder

        • @Javier, ahora sí que puedo estar de acuerdo con usted. Efectivamente, ya me figuro que el paso a una Democracia perfecta no será de un golpe, sino consecuencia de muchos años de pequeños pasitos. Pero hay que avanzar! Yo creo que la forma de avanzar por ese ideal de Democracia, en mis circunstancias, en este momento, es emitir este voto y hacerlo público. Otras personas tendrán otros ideales, o los mismos pero otra opinión de la mejor forma de conseguirlos. Ningún problema, que cada cual vote según le dicte su conciencia.

          @Marcos (siempre te llamo marcos, pero no sé si te llamas Marcos, Toño, o Maruxiña). Creo, pero no estoy totalmente seguro, que el voto en blanco no es que se le de al vencedor, lo que pasa es que el voto en blanco cuenta como un voto válido y, al hacer la distribución de escaños por d’Hondt, penaliza a las fuerzas pequeñas, que tienen más lejos el obtener ese escaño. Es decir, indirectamente, ayudas a que las mayoritarias sumen más escaños de los que deberían. El voto nulo, en cambio, no se contabiliza como voto (válido). A efectos electorales, es absolutamente igual que la abstención, ya que no es un voto válido. No apoyas a nadie, pero no dificultas que los pequeños alcancen consigan representación.

          Comentarios por Mendigo — 14 noviembre 2011 @ 13:59 | Responder

          • Ahm, vale, lo del voto en blanco no sabía exactamente cómo iba. Es decir, que el único efecto que tiene es disminuir el porcentaje que se lleva cada partido sobre el total (porque se suma al total sin sumarse a cada porcentaje).

            Comentarios por marcostonhin — 14 noviembre 2011 @ 14:05 | Responder

            • P.D.: ¿los nombres que has puesto fueron a propósito o simple casualidad? De todos modos, sí, me llamo Marcos.

              Comentarios por marcostonhin — 14 noviembre 2011 @ 14:07 | Responder

            • Sasto, Maruxiña…digoooo…Marcos.

              😛

              Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 15:45 | Responder

          • Por puntualizar, sobre los votos en blanco, no es exactamente así. Nuestro sistema tiene tres mecanismos de «corrección de la voluntad popular» (dizque por nuestro bien) :
            1. Circunscripciones electorales. El más potente, porque barre a los partidos pequeños.
            2. Ley D’Hondt, que sobrevalora un poco las mayorías (dentro de la circunscripción)
            3. Umbral de representación, del 3 o 5% según el tipo de elección.

            Los votos en blanco perjudican a los partidos pequeños porque elevan el listón para conseguir representación según el tercer mecanismo.

            De todas formas, esto no tiene mayor relevancia si el número de diputados a elegir es pequeño (el caso de buena parte de las circunscripciones), porque para obtener un diputado se requiere un porcentaje de votos bastante mayor que el de corte. Da igual que tengas el 2,9 po el 3,1% de los votos si hace falta sacar el 15% para obtener diputado.

            PD: podéis dejaros de pajas mentales. Vuestros votos, todos ellos, sean al PPSOE, a IU o a PyD, en blanco o en verde fosforito, van a la papelera. Los votos que de verdad cuentan están en otras urnas:

            ¿No hay una forma menos dramática de iniciar el IV Reich?

            Comentarios por santi — 14 noviembre 2011 @ 18:17 | Responder

            • Santi, estás seguro de esto?

              Al distribuir por d’Hondt, creo que la existencia de más votos válidos (pero en blanco) dificultaría que le tocase un diputado a una fuerza que va raspada. Tendría que echar cálculos, pero había leído que era así. Bien pudiera estar equivcado quien lo escribió.

              Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 16:01 | Responder

              • No, para D’Hondt da igual cuantos votos en blanco haya, solo cuentan los votos propios de cada partido y sus proporciones relativas. Tabulas los votos de los partidos y vas dividiendo; en ningún sitio aparecen ni porcentajes ni el número de blancos. Pero si quieres, puedes comprobarlo con un simulador.

                Puede ser es que, si no alcanza el umbral del 3%, algún partido que por d’Hondt hubiera tenido diputado, se quede sin él. Pero para que con un 3% pudieras coger un diputado tendría que ser una circunscripción con muchos diputados (depende del número de partidos y de las proporciones de votos, pero pongamos que al menos 20).

                De todas formas, si hubiera muchos, pero MUCHOS votos en blanco, podría darse la curiosa situación de que algún partido grande no llegara al 3% y se quedaran sin escaños. Imagina: PP 3,2%, PSOE 2,8%, otros 2%, blancos 92% —> todos los escaños para el PP.

                Y todavía más extremo:PP 2,9%, PSOE 2,8%, otros 2,3%, blancos 92% —> todos los partidos sin escaño 🙂
                .

                Comentarios por santi — 16 noviembre 2011 @ 19:22 | Responder

                • Entendido.

                  La posibilidad de dejarles a todos sin escaño es muy golosa, la pena es que empiezas jodiendo a los pequeños…

                  Y no, realmente el límite del 3% no afecta para nada en la mayoría de las provincias. En Valencia, q es una de las circunscripciones más grandes, IU no consiguió diputado a pesar de pasar del 3% de los votos. Por lo tanto salvo en las provincias de Madriz y BCN, en el resto ese límite es inoperativo.

                  Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 21:58 | Responder

              • Un simulador:
                http://www.portalelectoral.es/mapas/prueba1.htm

                Comentarios por santi — 16 noviembre 2011 @ 19:29 | Responder

              • Y un enlace sobre efectos del sistema electoral:
                http://www.readyfortomorrow.com/el-sistema-electoral-en-espana-y-la-exclusion-de-las-minorias
                y aclaración del «sistema droop»:
                http://es.wikipedia.org/wiki/M%C3%A9todo_del_resto_mayor

                Comentarios por santi — 16 noviembre 2011 @ 20:22 | Responder

                • Me cojo los enlaces para cuando, con los resultados definitivos, haga el análisis de la relación votos-diputados.

                  Droop es más proporcional que D’Hondt, y no sé si más que Sainte-Laguë. Pero, permíteme la petulancia, yo prefiero el Método del Mendiguiño.

                  No es broma, con mi reparto de escaños obtengo un error en valor absoluto de 1,35%, mientras que Droop da un 3,42% (y d’Hondt un 15%). Si encuentras un sistema que se aproxime más a la proporcionalidad y, por lo tanto, a la justicia, abandono inmediatamente el mío (que no sea amputar brazos y piernas de diputados, para conseguir los decimales).

                  De todas formas, lo crítico es la circunscripción electoral.

                  Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 22:13 | Responder

                  • Si os interesa el tema de la asignación de escaños, os dejo un par de enlaces interesantes en los que lo explica de manera bastante clara:

                    http://www.iidh.ed.cr/comunidades/redelectoral/docs/red_diccionario/cociente%20electoral.htm

                    http://es.wikipedia.org/wiki/M%C3%A9todo_del_resto_mayor

                    Al parecer hay una distinción: éstos son cocientes electorales y D´Hondt es una ley; pero a efectos, si no me equivoco, es lo mismo.

                    El más justo es el natural o Hare, no conozco su margen de error, no sé si es menor que el tuyo Mendigo, pero de los que aprecen ahí, sí que es el mejor.

                    Respecto a tu respuesta sobre los partidos minoritarios:

                    No NECESARIAMENTE tienen porque coincidir las estadísticas del pasado con los resultados del presente. Me explico: no porque en Ourense, tradicionalmente, la izquierda no obtenga nada, tiene que seguir siendo así. Hay muchos factores que pueden modificar los resultados: nuevos votantes( 18 años o empadronados), gente que normalmente se abstiene, gente desencantada con los partidos mayoritarios, gente de otros partidos minoritarios que cambian de idea y votan a otro, gente que vota nulo o en blanco que cambia de parecer…etc. En mi opinión, si no votas a uno u otro partido porque crees que es anodino, estás cometiendo un error. Aunque como bien dices, cada uno debe obrar según riga su conciencia, y yo eso lo respeto profundamente. Aunque siempre hay que ahondar en los motivos que nos impelen a actuar de una u otra forma para no caer en la inconsciencia masiva.

                    Para darle matarile al tema, me revienta que se sepa desde hace dos años, aproximadamente, que va a ganar el PP con mayoría absoluta. Parecemos gochos que van al matadero irremediablemente. ¿ Está el destino escrito?, ¿ no pueden cambiar de opinión las personas de un año a otro?. Parece una especie de profecía autocumplida o efecto Pigmaleón: http://es.wikipedia.org/wiki/Efecto_Pigmali%C3%B3n . ¿Los medios dictan lo que el votante debe ejecutar, o los medios informan de lo que el votante va a realizar? Locura colectiva.

                    Apertas!

                    Comentarios por V — 17 noviembre 2011 @ 13:45 | Responder

                    • Sí, es cierto, también tiene mucho de profecía autocumplida. Pero entendámonos, mucho tendría que subir IU en Ourense para obtener escaño. Salvo cataclismo, no es normal que una fuerza multiplique por 40 el número de votos de una a otra elección. Además, las últimas encuestas no muestran indicios (sube, pero un poquito).

                      Comentarios por Mendigo — 17 noviembre 2011 @ 15:40

                  • SI, recuerdo haberlo leido y también lo prefiero (en versión redondeo puro).

                    No propongo el método droop, de hecho, en todo caso iría al Hare, solo lo puse por si alguien no sabía que es.

                    Pero es verdad que esto sistemas presentan anomalías para los pequeños partidos en términos de «votos por diputado». Es inevitable, en los redondeos un partido pequeño consigue un diputado igual con 0,51 que 1,49, dando un error relativo altísimo (entre estos dos casos) aunque en el error global sea muy pequeño.

                    ¿Has probado a hacer una regresión lineal votos-diputados? con minimos cuadrados, voy a ver que saldría.

                    Comentarios por santi — 17 noviembre 2011 @ 14:43 | Responder

                    • Ajustar por mínimos cuadrados? Claro, pero como fuerzas que te salgan 350? Yo es por lo que me inventé la chorradita ese del coeficiente creciente, hasta cuadrar los 350. Es simple como una patata, pero la cuestión es que funciona…y muy bien!

                      Si se te ocurre algo, podríamos currarnos un método que reduzca al mínimo el error (que es de lo que se trata) y proponerlo. A ver, cuéntame qué error (en valor absoluto) te sale por mínimos cuadrados.

                      Comentarios por Mendigo — 17 noviembre 2011 @ 15:39

                    • Bufff, en matemáticas me hundo en el fango estrepitosamente. Estaría bien una explicación sobre ese método para profanos como yo jajaja. Sería de agradecer.

                      De todos modos, la importancia de las elecciones al Congreso y Senado reside, más bien, en las circunscripciones y en el carácter de las listas, a mi entender claro.

                      Comentarios por V — 17 noviembre 2011 @ 15:50

                    • Lo del ajuste creo que es una tontería, la recta de mínimo error es la proporcional pura: escaños de A = 350 x votos de A / votos totales

                      Siempre pensando en circunscripción única, claro.

                      (ojo, votos totales no son los votos válidos sino la suma de los que sacan los partidos; de momento los votos en blanco no tiene derecho a escaño)

                      Lo que nos deja donde estábamos.

                      De todas formas, pensé en calcular las rectas para distintos métodos de asignación (rectas y=a +bx), por si se podía sacar alguna conclusión interesante de los coeficientes, y me di cuenta de que hay muchos partidos pequeños con un puñado de votos: muchos puntos concentrados casi en el origen, y sólo dos en el otro extremo del rango (vamos, que el PSOE y PP quedan como «outliers» xD).

                      Así que de momento, tu método es el más preciso 🙂

                      A lo mejor, lo que había que hacer sumar los votos de todos los partidos que tienen menos de medio diputado (o sea, 0,14% aprox), asignarle a la suma los diputados que le toquen, y luego que se los sorteen entre ellos, o que se turnen xD

                      Y a mi no me parecería mal que los votos en blanco, e incluso la abstención, estuvieran representados por escaños vacíos; lo malo es que los partidos pequeños tendrían menos representación aún (y más anomalías en ese extremo).

                      Comentarios por santi — 18 noviembre 2011 @ 1:31

                    • Lo de los partidos pequeños, agruparlos en un único diputado, no lo veo. Podríamos hacer una especie de «grupo mixto» con el diputado. Pero…cómo haces para que PCPE y Falange lleguen a un acuerdo sobre quién va a ser ese diputado? Sólo el que se acerque al diputado enterito, se llevará ese diputado.

                      Yo lo que no acabo de pillar es por qué querías hacer una regresión lineal. Bueno, a ver, lo entiendo. Una vez que tengas la recta que une los puntos, tienes la proporcionalidad votos diputados (la pendiente de la recta). Pero estamos en el mismo problema ¿cómo distribuimos números enteros -los diputados, que se resisten a ser desmembrados- siguiendo un patrón que va a producir naturales?

                      @V, te explico. El ajuste por mínimos cuadrados es una forma de ajustar una serie de datos a una recta. Me explico mejor. Hacemos un experimento, y obtenemos una dispersión de datos. Si creemos que esos datos deben seguir una ley lineal (una recta, pero podría ser cualquier otra función, una curva, una senoidal, exponencial…) entonces hacemos una regresión (bueno, la hace la calculadora o el ordenata, porque es bastante coñazo). Se trata de encontrar la ley o tendencia que subyace bajo una nube de datos en apariencia irregular, caótica.

                      Si el experimento tuviera una precisión absoluta, todos los puntos estarían ya alineados, pero especialmente en las ciencias sociales, e incluso en las técnicas por el error de medida, no es tan fácil como en teoría. Si te interesa un poco más, échale un ojo a esta página:
                      http://www.unalmed.edu.co/fisica/paginas/cursos/paginas_cursos/recursos_web/lecciones_fisica_universitaria/leccion_teoria_de_la_medida/concepto/index62.htm

                      Una última cosa: el ajuste por mínimos cuadrados es sólo una forma de regresión, es decir, de sacar una función que modelice una nube de puntos. Es la más sencilla (la única que sé hacer a mano, al menos).

                      Comentarios por Mendigo — 18 noviembre 2011 @ 16:12

                    • Ya dije que era una tontería dicha sin reflexionar.

                      La regresion podria dar una idea de los sesgos de cada sistema. La pendiente, cuanto más grande, más ventaja a las mayorías (la proporcional pura sería pendiente 1 pensando en términos de % votos frente a % diputados) y la ordenada en el origen pensé que podía significar algo, no sé bien el qué.

                      Pero con la distribución de partidos tan polarizada que tenemos (dos muy grandes, y muchos pequeños o muy pequeños), no vale para nada.

                      El diputado (o diputados, que a lo mejor sale más de uno) de los minúsculos tendrían que sortearlo. Puede ser toda la legislatura o por años.

                      Comentarios por santi — 18 noviembre 2011 @ 22:20

                    • Hombre, andar con sorteos…no me parece elegante. Es algo serio, la representación de la sociedad es algo serio.

                      No, no me parece oportuno. Quien lo consiga, bien, y quien no se queda sin escaño.

                      Los partidos nacionalistas aún se acercan a la pendiente fijada por el PPSO, los que se quedan fuera de la recta, en las quimbambas, son los partidos generalistas, IU, UPyD…y el resto, que ni siquiera tienen representación (cociente cero, se nos marchan al infinito).

                      Comentarios por Mendigo — 19 noviembre 2011 @ 9:20

                    • A lo mejor ya los ha colgado alguien. Por si acaso, ahí van los resultados finales (creo que del todo), con votos y escaños, y con lo que hubiera sucedido en un sistema proporcional puro, y en uno de circunscripción única con D’Hondt. Supongo que están bien calculados.

                      http://blogs.cincodias.com/.a/6a00d8341c760153ef0154372df181970c-pi

                      Como curiosidad, con el «método Mendi», además de los actuales, aparecerían EQUO con 3 y PACMA, En blanco, PA, PxC y PRC con uno cada uno.

                      Comentarios por santo — 22 noviembre 2011 @ 15:13

        • Siguiendo el off topic, os recomiendo leer:
          http://mamvas.blogspot.com/2011/11/richard-koo-cuando-el-sector-privado-y.html

          Comentarios por santi — 15 noviembre 2011 @ 11:48 | Responder

          • Si España tuviese todavía pesetas y el sector privado estuviera reduciendo su endeudamiento, paralizando con ello el dinero en la banca, el sector financiero estaría feliz de prestar al Gobierno. Ese es el motivo por el que la rentabilidad de la deuda pública en Japón ha estado por debajo del 1% durante una década a pesar de que la deuda pública equivalía al 200% del PIB. EEUU y Reino Unido tienen un déficit tan alto como España y se financian por debajo del 2%.

            Sip, tengo ese enlace en marcadores para subirlo próximamente.

            Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 16:06 | Responder

  15. […] Papeleta electoral del PPSOE esmola.wordpress.com/2011/11/12/ya-he-decidido-mi-voto/  por Esmolante hace nada […]

    Pingback por Papeleta electoral del PPSOE — 14 noviembre 2011 @ 13:36 | Responder

  16. Sobre algunas opciones de voto nulo.

    Los hay bastante más ocurrentes que el mío, que soy un soso. XDDDDDDD

    Comentarios por Mendigo — 14 noviembre 2011 @ 13:45 | Responder

  17. […] » noticia original […]

    Pingback por Papeleta electoral del PPSOE | Noticias - d2.com.es — 14 noviembre 2011 @ 15:42 | Responder

  18. Buenassssss, varias cosas:

    1) No estoy de acuerdo con lo que dice Alberto en el vídeo que habéis enlazado de que le resulta incedente que se diga que todos somos culpables de esta crisis económica. Todos lo somos, en mayor o menor medida, pero todos. Somos cómplices del sistema como elementos pertenecientes a él. Podrías decir que se sigue el modelo de teoría holística: «El todo es mayor que la suma de las partes». De seguro que no todo el mundo tiene la misma responsabilidad ni ha obrado con la misma malicia, pero sí que ha propiciado esta situación. Unos ( como Botín) por jugar con las normas del sistema a enriquecerse, otros por contribuir a que los otros se enriquezcan( políticos) y otros por consentir que tanto unos como otros lo hagan posible( ciudadanos de a pie), a través del voto, a través de la utilización de bancos y/o cajas y de otros muchos medios del sistema o por no hacer algo eficaz contra él. Al pan, pan y al vino, vino.

    2) Aceptada la premisa de que todos somos culpables, aparece una variante: la proporción. Van a ser mis primeras elecciones generales; en las autonómicas decidí no votar y en las anteriores generales no podía. Yo no he votado capitalismo, corrupción ni ladrillo. Tampoco soy propietario de ningún tipo de bien que el Estado me pueda esquilmar o manipular( privado o público, bancos o cajas, impuestos o lo que sea). Yo no he elegido en ningún momento lo que me está tocando vivir, no he elegido una crisis económica, no he elegido una búrbuja inmobiliaria( era demasiado joven para saber que se estaba cociendo), no he elegido, en resumen, el capitalismo como forma de vida. En cambio, tengo que enfrentarme a esta realidad y sus secuelas día a día: no hay trabajos y los que hay son bastante precarios, las oposiciones para el cuerpo docente ,cada vez son más, una tarea propia de Hércules…etc. Si quisiera independizarme no podría y no estoy hablando de comprarme un adosado( sino de alquilar un piso o un estudio). Si no es por mis padres, no podría costearme los estudios de complementación. ¿ Acaso es justo que yo tengo que pagar los errores de otros?, ¿ acaso es justo que esa gente tenga la vida más que resuelta y yo me encuentre ante un futuro incierto? Juzgen ustedes.

    3) Yo también creo en el cambio progresivo, el que suele ser pacífico y no el violento ,el brusco. Me entristece que se diga que votar a los partidos minoritarios( lo dices en el post) es inefectivo y que por eso es mejor votar nulo, abstenerse o votar a PPSOE. Estoy de acuerdo en que un partido político no te va a poder representar fielmente en ningún momento y que eso,por ende, no es democracia verdadera. Pero como todo está bien atado legalmente y una oposición violenta es más un suicidio que otra cosa, habrá que jugar con las cartas del sistema para bombardearlo por dentro. Para que esto suceda, a mi modo de ver las cosas, se necesita que los partidos pequeños( honestos) vayan ganando en representación en todos los ámbitos. Una alcaldía aquí, un diputado allá…etc. Con el ejemplo de sus gestiones se podría invertir la tendencia actual y poco a poco encaminarse hacia el ideal de Democracia(δημοκρατία) o lo que es lo mismo Anarquía(ἀναρχία) y no Acracia (ακράτος), como nos quieren hacer ver la anarquía. Pero para que eso ocurra se debe erradicar el prejuicio de que es inútil votar a los partidos minoritarios. Como se suele decir «no esperes a que otros hagan lo que tú deberías hacer». Hazlo empieza ya, da igual que no logres nada, ¿ acaso importamos más que una mota de polvo? Sí y no. Algún día todo cambiará y tu serás partícipe y no óbice. Yo lo veo así, válgame Dios o no me valga.

    Saludos saludables!

    Comentarios por V — 15 noviembre 2011 @ 15:12 | Responder

    • Nas V!

      Lo que planteas es muy razonable. Pero

      1) Ciertamente, todos tenemos nuestra parte de culpa. Pero evidentemente, la responsabilidad en la crisis la tienen, en primer lugar, los que se beneficiaron del mecanismo especulador que nos condujo a ella. Vale, de alguna forma todos consentimos, pero los que jugaron fueron ellos.

      2) Efecticamente, vivimos en una sociedad y, por lo tanto, la voluntad de esa sociedad nos condiciona. Si repasas esta página, yo llevo advirtiendo contra la burbuja inmobiliaria desde hace 6 años, cuando Botón o Solbes decían que todo iba estupendamente bien. Sin embargo, nos toca sufrir las consecuencias de la depresión a pesar de ello. Es lo que tiene, que pagan justos por pecadores.

      3) Un cambio brusco no necesariamente tiene por qué ser violento, entendiendo violencia como violencia física contra las personas. Aunque sí, por acción o reacción, es bastante probable que acabase generándola. Ahora, también te digo, la ausencia de cambio va a generar mucha violencia sorda, mucho dolor en un número muy grande de ciudadanos.

      En cuanto al voto a los minoritarios. Vamos a ver. Votar a IU en Ourense no sirve para conseguir un escaño, porque están muy muy lejos de obtenerlo. Sin embargo, en Valladolid sí que hay opciones de sacarlo. Por ejemplo. De todas formas, he repetido muchas veces: da igual, ninguna elección se gana o pierde por un voto. Por lo tanto, es mejor votar en conciencia. Lo que a uno mejor le parezca.

      Apertas, compañero!

      Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 16:23 | Responder

    • ¡Os perdisteis el mitin de ayer de IU en Málaga! … ni por la cantidad de gente que hubo, ni por los intervinientes (que no estuvieron mal) …. ¡El ambiente! … ¡La ilusión! …. ¡La manera en que se rompía el hastío de tanto tiempo, de tanta izquierda avergonzada y escondida! ….
      (Como después no nos salga el Albertito ….., pa’ pegarle fuego a esta ciudad, como a la Roma de nerón, y cantarle una saeta).
      http://www.izquierda-unida.es/node/9724 (si os carga … porque no va fino)

      Comentarios por pedro — 16 noviembre 2011 @ 18:23 | Responder

      • Yo es que, para escuchar a un fulano pontificar desde un púlpito, me voy a misa.

        Paso de los meetings. Me gusta escuchar, pero a todo el mundo, y tener yo voz (y voto). Paso de escuchar a líderes.

        Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 21:28 | Responder

        • Tú, ¿cómo no? …. pero miras al dedo.
          Me refería al ambiente … ¿o es que eso lo vas a notar desde la patagonia por twiter? … Bueno sí, … ya las emociones se miden por «hastag’s».

          Salud, camarada eremita.

          Comentarios por pedro — 17 noviembre 2011 @ 15:26 | Responder

          • Pues no me importaría irme a vivir a Ushuaia, ahora que dices.

            Paso kilos del Twitter, y las emociones no las mido, las siento. De todas formas, mejor mantener las emociones lejos de la política. Me bastaba con que no hubiera tanto trabajador tonto de los cojones que vota al PPSOE. Me conformaba con que la gente, todos, votaran con el bolsillo, por su propia, mezquina y egoísta conveniencia.

            Comentarios por Mendigo — 18 noviembre 2011 @ 16:15 | Responder

  19. Excelente reflexión. Por eso NUNCA he votado en mi larga vida y moriré tranquilo con la dignidad intacta por no haber contribuido a la mierda representativa que hay montada, ni a los gobiernos que explotan y matan a sus pueblos. Además, moralmente me puedo cagar en el Sistema y sus leyes mafiosas, porque NO ME REPRESENTAN.
    Buenas noches, zombies.

    Comentarios por Paulo — 16 noviembre 2011 @ 21:20 | Responder

    • También ése es el problema de la izquierda, que nos la cogemos con pinzas para ir a mear. En cambio, la derecha, vota religiosamente.

      Pero vamos, lo dicho, lo mejor es que cada uno obre en conciencia. Si no tragas con el sistema, no tienes por qué participar en él. Ahora bien, yo te sugiero el voto nulo, para que quede constancia de tu desprecio (y no seas contabilizado como «indiferente»; porque no lo eres, te da mucho asco que es un sentimiento radicalmente diferente a la indiferencia).

      Boas noites, Frankestein!

      😛

      Comentarios por Mendigo — 16 noviembre 2011 @ 21:32 | Responder

      • Si el desprecio lo contabilizan como indiferencia, el voto nulo lo contabilizan como analfabetismo o idiotez por no haber sabido votar «correctamente».
        Con este Sistema de «participación en la política» siempre estaréis jodidos. Sólo se puede cambiar si se «rechazan las reglas del juego trucado» negándose a participar… (en algunos países es obligatorio votar !! ).
        Resistencia pasiva con las leyes injustas + Resistencia activa en el entorno social y en el ámbito de acción de cada uno + ….censurado…
        Salud

        Comentarios por Paulo — 18 noviembre 2011 @ 21:50 | Responder

        • Pues no te quito la razón…

          Comentarios por Mendigo — 19 noviembre 2011 @ 9:22 | Responder

    • Odio a los indiferentes: (http://www.sinpermiso.info/textos/index.php?id=1170)
      Sobre el llamado «mal menor»: (http://www.sinpermiso.info/textos/index.php?id=3700)

      Comentarios por pedro — 17 noviembre 2011 @ 10:02 | Responder

      • Estupendos los dos textos. Tomo el primero para subirlo a una entrada, porque no se me ocurre nada más inteligente que decir.

        Gracias compañero!

        Comentarios por Mendigo — 17 noviembre 2011 @ 15:49 | Responder

        • Gracias a ti, .. por estar ahí animando para que nadie sea indiferente.

          Comentarios por pedro — 17 noviembre 2011 @ 16:47 | Responder

          • 😉

            Comentarios por Mendigo — 17 noviembre 2011 @ 21:23 | Responder

  20. Hola buenas, queria compartir este video del tercer dia del pontevedra pregunta, a ver si os puedo traer los otros dos videos cuanto antes, este es el streaming pero tambien lo grabamos con camara. Como nota informativa, el acto fue algo semejante al «tengo una pregunta para usted» se realizo en 3 dias, con 3 partidos por dia, entre los 9 partidos como era de esperar no hubo ningun miembro del ppsoe. Os recomiendo que lo veais, especialmente a todos los pontevedreses (en el sentido de provincia), en este video aparecen los representantes de IU, anticapitalistas y PACMA.
    Un saludo para todos.
    http://es-es.justin.tv/breogan286/b/300251910

    Comentarios por Victor El crack del streaming — 18 noviembre 2011 @ 18:14 | Responder

    • La idea es muy buena, os felicito por ello. Sobre todo la parte en que los candidatos aceptan departir con los ciudadanos (porque para escuchar su rollo, ya tenemos suficiente).

      Comentarios por Mendigo — 19 noviembre 2011 @ 9:24 | Responder

  21. Una aclaración, lo del crack es en tono ironico, creo q es evidente viendo el video, espero que os resulte interesante

    Comentarios por Victor El crack del streaming — 19 noviembre 2011 @ 1:48 | Responder

  22. Vaya, acaban de hacer una mención de unos 5 segundos a los votos en blanco y nulos. Queda claro que el PP y demás partidos han recibido la durísima lección por los votos nulos presentados y no podrán dormir en 4 años. Además, todo el país está comiéndose la cabeza con el tremendo significado intrínseco de esos votos.

    Comentarios por marcostonhin — 21 noviembre 2011 @ 23:43 | Responder

    • Pues ya son 5 segundos más que hubieran dedicado a mi voto si llego a votar al PCPE. 😛

      E igualmente les quitaría el sueño. Al menos, los que abrieran mi papeleta se echarían unas risas…

      Comentarios por Mendigo — 22 noviembre 2011 @ 1:56 | Responder

  23. […] red. Es sólo un nombre, un conjunto de letras que, en el caso del cabeza de lista, va acompañada de una foto en los carteles. Ahora esta señora dice que los votantes la hemos votado a ella. Si señora, he estado rebuscando […]

    Pingback por Torpeza política | La mirada del mendigo — 28 noviembre 2013 @ 11:49 | Responder

  24. […] opción es hacer la gracia, como hice en las últimas generales. Es, desde luego, la opción más inteligente, pero es que me da pereza currarme otra broma para, […]

    Pingback por Ni de izquierdas ni de derechas | La mirada del mendigo — 14 May 2015 @ 13:17 | Responder


RSS feed for comments on this post. TrackBack URI